۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
#مصحح در مقدمهاش - كه آن را در حلب، در تاريخ 28 صفر 1403ق، نوشته - يادآور شده است: «... در پاييز سال 1982م، مسافرتى به بوداپست كردم و در بين كتابهایش رساله خطى كمحجمى را يافتم كه در نگاه نخست كسى به آن اعتنا نمىكرد، ولى من با ولع آن را خواندم و مسئولان، مقدمات اطلاع بر آن را برایم تسهيل كردند. بعد از آگاهى بر مضامين آن كتاب دريافتم كه گوهرى گرانبها و شامل مطلبى بس مفيد است. عنوان اين كتاب «تراجم أعيان المدينة المنورة في القرن الثاني عشر الهجري» است كه آن را نویسنده انتخاب نكرده، بلكه خانم مدير بخش شرقى كتابخانه بوداپست برگزيده است. براى خدمت به علم، به تحقيق اين نسخه خطى پرداختم تا جايگاه مناسب علمى خودش را بازيابد... خطوط اين رساله بهطور غالب خوانا بود، ولى گاه محو و ساييدگى يا نقص و سهوى در آن مشاهده مىشد كه با پالايش و پاکسازى كه انجام دادم و با مراجعه به مظان مطالب مانند «سلك الدرر...» كه نویسنده در بسيارى از موارد بر آن اعتماد كرده؛ مشكلات را برطرف كردم...».<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص5-12</ref> | #مصحح در مقدمهاش - كه آن را در حلب، در تاريخ 28 صفر 1403ق، نوشته - يادآور شده است: «... در پاييز سال 1982م، مسافرتى به بوداپست كردم و در بين كتابهایش رساله خطى كمحجمى را يافتم كه در نگاه نخست كسى به آن اعتنا نمىكرد، ولى من با ولع آن را خواندم و مسئولان، مقدمات اطلاع بر آن را برایم تسهيل كردند. بعد از آگاهى بر مضامين آن كتاب دريافتم كه گوهرى گرانبها و شامل مطلبى بس مفيد است. عنوان اين كتاب «تراجم أعيان المدينة المنورة في القرن الثاني عشر الهجري» است كه آن را نویسنده انتخاب نكرده، بلكه خانم مدير بخش شرقى كتابخانه بوداپست برگزيده است. براى خدمت به علم، به تحقيق اين نسخه خطى پرداختم تا جايگاه مناسب علمى خودش را بازيابد... خطوط اين رساله بهطور غالب خوانا بود، ولى گاه محو و ساييدگى يا نقص و سهوى در آن مشاهده مىشد كه با پالايش و پاکسازى كه انجام دادم و با مراجعه به مظان مطالب مانند «سلك الدرر...» كه نویسنده در بسيارى از موارد بر آن اعتماد كرده؛ مشكلات را برطرف كردم...».<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص5-12</ref> | ||
#ابوالخير محمد افندى بن مصطفى افندى بن يوسف افندى زهرى شروانى، مدرس و خطيب و امام در مسجد نبوى(ص)، امام فاضل و خطيب كامل بود. وى در سال 1118ق، در مدينه زاده شد و در همان جا رشد كرد و بر جدش يوسف افندى قرائت كرد و از شيخ عبدالله بن سالم و غير آن دو بياموخت. او در مسجد نبوى(ص) تدريس كرد و بعد از وفات پدرش، شيخ و استاد خطيبان و امامان شد. براى اوست كتاب «شرح على موطأ الإمام مالك محمد بن الحسن». او در مدينه در سال 1185ق درگذشت.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص25</ref> | #ابوالخير محمد افندى بن مصطفى افندى بن يوسف افندى زهرى شروانى، مدرس و خطيب و امام در مسجد نبوى(ص)، امام فاضل و خطيب كامل بود. وى در سال 1118ق، در مدينه زاده شد و در همان جا رشد كرد و بر جدش يوسف افندى قرائت كرد و از شيخ عبدالله بن سالم و غير آن دو بياموخت. او در مسجد نبوى(ص) تدريس كرد و بعد از وفات پدرش، شيخ و استاد خطيبان و امامان شد. براى اوست كتاب «شرح على موطأ الإمام مالك محمد بن الحسن». او در مدينه در سال 1185ق درگذشت.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص25</ref> | ||
#سيد | #سيد ابراهیم بن سيد اسعد در مدينه در سال 1100ق، زاده شد و در همان جا رشد كرد و به تحصيل علم پرداخت. از پدرش و ديگران علوم را فراگرفت. او شخصى صالح و متورع بود كه وارد هيچيك از مناصب دنيوى نشد و وقار و سكينهاى داشت و در نزد همه مردم مقبول بود. او سرانجام در مدينه در سال 1180ق، درگذشت.<ref>ر.ک: همان، ص43</ref> | ||
#محمد زينالعابدين بن عبدالله بن عبدالكريم در مدينه در سال 1130ق، متولد شد و در همان جا رشد كرد و دانش آموخت و بر پدرش و سايرين قرائت كرد. او از شيخ محمد حياة السندى و سيد | #محمد زينالعابدين بن عبدالله بن عبدالكريم در مدينه در سال 1130ق، متولد شد و در همان جا رشد كرد و دانش آموخت و بر پدرش و سايرين قرائت كرد. او از شيخ محمد حياة السندى و سيد ابراهیم اسعد علم آموخت. وى خطيب و امام و مدرس مسجد نبوى(ص) بود و نيابت قضاوت را دو بار برعهده گرفت و استاد خطيبان و امامان شد و مسئوليت افتا را در مدينه منوره بر دوش گرفت. او خوشمشرب بود و جاه و آبرو داشت و در نزد مردم مشهور بود و هم نثر داشت و هم نظم. وى در شب عرفه سال 1182ق، در مدينه درگذشت.<ref>ر.ک: همان، ص76</ref> | ||
#شيخ | #شيخ ابراهیم بن شيخ محمد ابوطاهر كورانى شافعى در 28 شوال سال 1114ق، در مدينه متولد شد و در همان جا رشد كرد و به جستجوى علم پرداخت. او علوم را از پدرش و شيخ عبدالله بصرى و ديگران بياموخت. وى در مسجد نبوى(ص) تدريس كرد و مردى فاضل و بلندهمت و اهل مروت بود كه هيچكسى با او درباره هيچ موضوعى ملاقات نمىكرد، جز آنكه او را كمك مىكرد و همه تلاشش را براى حل مشكل به كار مىبست. او عيبى نداشت، جز آنكه كثير الكلام بود و زياد حرف مىزد. در پايان عمرش كارش به سكوت كشيد و در مدينه در سال 1188ق، وفات كرد.<ref>ر.ک: همان، ص105</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش