۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1180ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد على بن ابیطالب حزين لاهيجى''' | '''محمد على بن ابیطالب حزين لاهيجى''' (۱۱۰۳-۱۱۸۰ق)، متخلص به حزین، شاعر غزل سرا، و از آخرین شاعران سبک هندی میباشد، او همچنین فرزانهاى دانشمند مورخى ژرفكاو، منجم متكلم و فيلسوف و نویسنده چيره دست و نيز انديشمند سياستمدار شيعى عصر صفويه و افشاريه بود. | ||
== | == زندگینامه == | ||
حزين به سال 1103ق در اصفهان متولد | حزين به سال 1103ق در اصفهان متولد شد، پدرش شیخ ابوطالب زاهد گيلانى از عالمان دين بود. حزین در طول زندگیاش سفرهای زیادی داشته و مدتی نیز در شهر بنارس هند زندگی کرده، او در سال 1180ق رخت از جهان بربست و در بنارس مدفون است. | ||
حزين از نخستين علمايى است كه به زندگینامه نويسى خود دست زد و زواياى مختلف حيات پرماجراى خويش را براى ديگران به تصوير مى كشد. سرگذشت حزين آكنده از حوادث تلخ و شيرين و عبرت انگيز است. | |||
حزين پس از درگذشت پدر زادگاه خود اصفهان را به قصد شيراز ترك كرد و پس از چندى ديگر بار به اصفهان باز گشت و در سال 1134ق نيز چند نوبت از اصفهان خارج شده و بار ديگر بدان جا بازگشت.در سال 1135ق محاصره افغانها را شكسته و با لباس مبدل در چهره روستایيان و در حال بيمارى اصفهان را ترك میگوید.ابتدا به خوانسار سپس به خرم آباد كوچ مىكند و در محل امنى پناه میگیرد.مدتها در شهرهاى مختلف ايران آواره بود و چون با شاه طهماسب دوم صفوى ارتباط داشته از خشم نادر در امان نبوده است لذا به سال 1145ق با كشتى از طريق بندرعباس به جده هجرت كرده و به زيارت خانه خدا توفيق مى يابد.پس از اتمام حج به بحرين سفر مىكند و از آنجا بار ديگر به بندر عباس باز مى گردد. وى سپس به شهرهاى نجف كربلا و بغداد و سند و ملتان و لاهور و دهلى و بنارس هندوستان سفر مىكند و در همانجا بدرود حيات میگوید. | حزين پس از درگذشت پدر زادگاه خود اصفهان را به قصد شيراز ترك كرد و پس از چندى ديگر بار به اصفهان باز گشت و در سال 1134ق نيز چند نوبت از اصفهان خارج شده و بار ديگر بدان جا بازگشت.در سال 1135ق محاصره افغانها را شكسته و با لباس مبدل در چهره روستایيان و در حال بيمارى اصفهان را ترك میگوید.ابتدا به خوانسار سپس به خرم آباد كوچ مىكند و در محل امنى پناه میگیرد.مدتها در شهرهاى مختلف ايران آواره بود و چون با شاه طهماسب دوم صفوى ارتباط داشته از خشم نادر در امان نبوده است لذا به سال 1145ق با كشتى از طريق بندرعباس به جده هجرت كرده و به زيارت خانه خدا توفيق مى يابد.پس از اتمام حج به بحرين سفر مىكند و از آنجا بار ديگر به بندر عباس باز مى گردد. وى سپس به شهرهاى نجف كربلا و بغداد و سند و ملتان و لاهور و دهلى و بنارس هندوستان سفر مىكند و در همانجا بدرود حيات میگوید. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
شيخ آیتالله متخلص به ثنا، خواجه يحيى متخلص به خرد و واله داغستانى. | شيخ آیتالله متخلص به ثنا، خواجه يحيى متخلص به خرد و واله داغستانى. | ||
== وفات == | |||
حزین در ۱۱ جمادی الاولی ۱۱۸۰ق در بنارس درگذشت و در محلهای به نام فاطمان، به خاک سپرده شد. آرامگاه او زیارتگاه بسیاری از مردم هند و بنارس بود. | |||
== آثار == | == آثار == |
ویرایش