دیوان غنی کشمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

# اظهار شکست و نامرادی و یأس:

#:شعر قریب به‌اتفاق شاعران سبک هندی مملو از یأس و نومیدی است و از این نظر شباهت زیادی به شعر رمانتیک‌های اروپا دارد. شعر رمانتیک‌ها نیز پر از یأس، شکست، ناکامی و رنج بوده و علت این شباهت، شباهت زندگی این دو گروه از شاعران جهان است. گرچه برای اظهار نامرادی و یأس در تمام دیوان‌های شعری نمونه‌ای می‌توان یافت، اما این اظهار یأس و ناامیدی در دیوان شاعران سبک هندی، یک ویژگی سبکی بشمار می‌رود که بسامد بالایی دارد و دیوان غنی کشمیری نیز از این معنی قابل‌توجه است:

#:{{ب|'' بر روی زمین هیچ‌کس آسوده نباشد ''|2='' گنجی بود آرام که در زیر زمین است ''}}

#:{{ب|'' مرا چون آسیا خوش دستگاهی در تهیدستی است ''|2='' که روزی آورد در خانه من میهمان از خود  ''}}{{پایان شعر}}

#:{{ب|'' بود در جنبش گهواره راحت طفل بدخو را ''|2='' فلک در گردش است از بهر خواب بخت ناسازم ''}}

#:{{ب|'' نی چشم مست او به شکرخواب رفته است''|2=''بخت سیاه ماست که در خواب رفته است ''}}{{پایان شعر}}

#:{{ب|''گل کرد استخوان به تن از چشم داغ‌ها''|2='' مانم به کاغذی که ز نقش نگین پر است ''<ref>ر.ک: همان، ص166- 167</ref>}}{{پایان شعر}}

# رواج حکمت و فرهنگ عامه:

#:{{ب|'' بهر صید همای ناوک او ''|2='' جوهر استخوان من دام است''}}{{پایان شعر}}

#:{{ب|'' حرف دنیا گوش کردن کار اهل هوش نیست''|2='' مغز سر فرزانه را چون پنبه‌های گوش نیست ''}}{{پایان شعر}}

#:{{ب|'' شد شکرآب ز شرم سخن شیرینم ''|2='' گر میان من و طوطی شکرآب است بجاست ''}}{{پایان شعر}}

#:{{ب|'' آب بود معنی روشن غنی ''|2='' خوب اگر بسته شود گوهر است ''}}{{پایان شعر}}

#:{{ب|'' نفس من شده از سوختگی خاکستر''|2=''گر شود آینه روشن ز دم من چه عجب''<ref>ر.ک: همان، ص167- 168</ref>}}{{پایان شعر}}

ج)- ویژگی‌های ادبی: