تاریخ فلسفه اسلامی (هانری کربن): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‌گ' به ''
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ش' به 'ه‌ش')
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
خط ۳۸: خط ۳۸:
کتاب حاضر، نخستین ترجمه کامل از متن اثر است. پیش‌ازاین [[مبشری، اسدالله|اسدالله مبشری]] بخش اول کتاب را ترجمه و منتشر نموده است. مترجم در ابتدا به ترجمه بخش دوم همت نموده و با توجه به تخصصی و صحیح نبودن بخش‌هایی از ترجمه بخش اول که توسط [[مبشری، اسدالله|اسدالله مبشری]] صورت گرفته، دست به ترجمه بخش اول نیز زده و ترجمه‌ای شیوا و تخصصی ارائه کرده است<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، صفحه أ - ث</ref>.
کتاب حاضر، نخستین ترجمه کامل از متن اثر است. پیش‌ازاین [[مبشری، اسدالله|اسدالله مبشری]] بخش اول کتاب را ترجمه و منتشر نموده است. مترجم در ابتدا به ترجمه بخش دوم همت نموده و با توجه به تخصصی و صحیح نبودن بخش‌هایی از ترجمه بخش اول که توسط [[مبشری، اسدالله|اسدالله مبشری]] صورت گرفته، دست به ترجمه بخش اول نیز زده و ترجمه‌ای شیوا و تخصصی ارائه کرده است<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، صفحه أ - ث</ref>.


گزارش [[کربن، هانری|کربن]] از سیر تاریخی و تحول معنوی تفکر فلسفی در اسلام، مخصوصاًً در ایران، مبتنی بر تلقی او از مفهوم گسترده تاریخ و شیوه‌ای است که در تفسیر پدیده‌های تاریخی انتخاب می‌کند. او فلسفه اسلامی را دارای ماهیتی مستقل دانسته که از تلقی ناصواب پاره‌ای از مورخان غیر فیلسوف معاصر که آن را ذیل عنوان‌های «فلسفه عربی» یا «فلسفه مسلمانان» قرار داده‌اند، جداست. به نظر [[کربن، هانری|کربن]] فراگیری معنوی مفهوم دینی از اسلام به محدودیت‌های قومی یا ملی قابل تحویل نیست. او «فلسفه اسلامی» را فلسفه‌ای می‌داند که تکوین و صورت‌های متنوع آن به‌طور اساسی با امر دینی و معنوی اسلام پیوند یافته است. به‌طوری‌که در اسلام به‌گونه‌ای مخصوص، تاریخ فلسفه از تاریخ معنویت جدایی‌ناپذیر است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/53869/64 ر.ک: نوربخش، سیما سادات، ص64]</ref>.
گزارش [[کربن، هانری|کربن]] از سیر تاریخی و تحول معنوی تفکر فلسفی در اسلام، مخصوصاًً در ایران، مبتنی بر تلقی او از مفهوم گسترده تاریخ و شیوه‌ای است که در تفسیر پدیده‌های تاریخی انتخاب می‌کند. او فلسفه اسلامی را دارای ماهیتی مستقل دانسته که از تلقی ناصواب پاره‌ای از مورخان غیر فیلسوف معاصر که آن را ذیل عنوان‌های «فلسفه عربی» یا «فلسفه مسلمانان» قرار داده‌اند، جداست. به نظر [[کربن، هانری|کربن]] فراگیری معنوی مفهوم دینی از اسلام به محدودیت‌های قومی یا ملی قابل تحویل نیست. او «فلسفه اسلامی» را فلسفه‌ای می‌داند که تکوین و صورت‌های متنوع آن به‌طور اساسی با امر دینی و معنوی اسلام پیوند یافته است. به‌طوری‌که در اسلام بونه‌ای مخصوص، تاریخ فلسفه از تاریخ معنویت جدایی‌ناپذیر است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/53869/64 ر.ک: نوربخش، سیما سادات، ص64]</ref>.


[[کربن، هانری|کربن]] در طرح تاریخ فلسفه اسلامی برای نخستین بار شرحی درباره فلسفه نبوی که صورت بدیع و شکوفایی خودجوش وجدان اسلامی است، آورده است. به نظر او تحقیق فلسفی در اسلام در جایی در محیط مناسب بوده که درباره امر بنیادین نبوت و وحی نبوی همراه با مشکلات و وضعیت تأویلی به تأمل پرداخته است. به نظر او فلسفه، صورت «حکمت نبوی» به خود می‌گیرد و به همین دلیل او در بررسی خود حکمت نبوی شیعی را در دو صورت اصلی امامیه و اسماعیلی در صدر قرار می‌دهد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/53869/65 ر.ک: همان، ص65]</ref>.
[[کربن، هانری|کربن]] در طرح تاریخ فلسفه اسلامی برای نخستین بار شرحی درباره فلسفه نبوی که صورت بدیع و شکوفایی خودجوش وجدان اسلامی است، آورده است. به نظر او تحقیق فلسفی در اسلام در جایی در محیط مناسب بوده که درباره امر بنیادین نبوت و وحی نبوی همراه با مشکلات و وضعیت تأویلی به تأمل پرداخته است. به نظر او فلسفه، صورت «حکمت نبوی» به خود می‌گیرد و به همین دلیل او در بررسی خود حکمت نبوی شیعی را در دو صورت اصلی امامیه و اسماعیلی در صدر قرار می‌دهد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/53869/65 ر.ک: همان، ص65]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش