۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ی' به 'ی‌ی'
جز (جایگزینی متن - 'مدرک ه' به 'مدرکه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ی' به 'ی‌ی') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = | ||
| کتابخوان همراه نور =34555 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
کتاب با این عبارات شروع می‌شود. «بسم‌الله الرحمن الرحيم. الحمدالله و سلام علی عباده الذين اصطفی. المقصد الأول في المياة و يقع البحث أولا في الأحكام المشتركة بين قاطبة المياه»؛ به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداست و درود بر بندگان برگزیده‌اش. اولین مقصد درباره آب‌ها است و در آن ابتدا درباره احکام مشترک بین همه آب‌ها صحبت می‌کنیم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref> مصنف از صفحه 13 به بعد، احکام آب کر را بیان می‌کند و در صفحه 37 درباره مُلاقی با غساله استنجا بحث کرده و بیان می‌دارد: «لا اشكال و لا خلاف في طهارة ملاقي غسالة الاستنجاء...» در پاک بودن چیزی که با غساله استنجا تماس پیدا کند هیچ اشکالی نیست و علما در این مورد اختلافنظر ندارند (اتفاقنظر دارند). او از صفحه 44 به بعد به بیان مباحث وضو می‌پردازد و درباره شستن صورت چنین می‌نویسد: «يجب غسل الوجه في الوضوء من أعلاه الی أسفله أعني من قصاص الشعر إلی منتهی الذقن هذا بحسب الطول و التحديد بحسبه المذكور ليس تحديداً تعبديا بل حذو الوجه العرفي»؛ در وضو شستن طول صورت از بالا به پایین (از رستنگاه مو تا چانه) واجب است و وجوب این مقدار از روی دلیل تعبدی در شستشوی این اندازه نیست بلکه حد عرفی صورت همین است.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> میرزاعلی ایروانی، در این بخش، به بیان احکام و متعلقات مباحث شستن و... در هریک از اعضای شستشو (دستها و صورت) و اعضای مسح (سر و پاها)، حدود هرکدام، تعداد غسلات، حکم وضو در صورت وجود مانع از رسیدن آب، ترتیب، موالات و... می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص44-123</ref> | کتاب با این عبارات شروع می‌شود. «بسم‌الله الرحمن الرحيم. الحمدالله و سلام علی عباده الذين اصطفی. المقصد الأول في المياة و يقع البحث أولا في الأحكام المشتركة بين قاطبة المياه»؛ به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداست و درود بر بندگان برگزیده‌اش. اولین مقصد درباره آب‌ها است و در آن ابتدا درباره احکام مشترک بین همه آب‌ها صحبت می‌کنیم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref> مصنف از صفحه 13 به بعد، احکام آب کر را بیان می‌کند و در صفحه 37 درباره مُلاقی با غساله استنجا بحث کرده و بیان می‌دارد: «لا اشكال و لا خلاف في طهارة ملاقي غسالة الاستنجاء...» در پاک بودن چیزی که با غساله استنجا تماس پیدا کند هیچ اشکالی نیست و علما در این مورد اختلافنظر ندارند (اتفاقنظر دارند). او از صفحه 44 به بعد به بیان مباحث وضو می‌پردازد و درباره شستن صورت چنین می‌نویسد: «يجب غسل الوجه في الوضوء من أعلاه الی أسفله أعني من قصاص الشعر إلی منتهی الذقن هذا بحسب الطول و التحديد بحسبه المذكور ليس تحديداً تعبديا بل حذو الوجه العرفي»؛ در وضو شستن طول صورت از بالا به پایین (از رستنگاه مو تا چانه) واجب است و وجوب این مقدار از روی دلیل تعبدی در شستشوی این اندازه نیست بلکه حد عرفی صورت همین است.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> میرزاعلی ایروانی، در این بخش، به بیان احکام و متعلقات مباحث شستن و... در هریک از اعضای شستشو (دستها و صورت) و اعضای مسح (سر و پاها)، حدود هرکدام، تعداد غسلات، حکم وضو در صورت وجود مانع از رسیدن آب، ترتیب، موالات و... می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص44-123</ref> | ||
مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه | مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه می‌یابد. نویسنده این مبحث را به‌صورت سؤالی شروع می‌کند؛ وی می‌پرسد: آیا آنچه به‌اتفاق نص و فتوی، به‌جز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد می‌خورد یا عنوان وجودی‌ای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟<ref>ر.ک: همان، ص123</ref> وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref> او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص130-139</ref> و پس‌ازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن می‌پردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139</ref> | ||
از صفحه 146 به بعد کتاب، احکام حیض و نفاس و استحاضه بیان شده. نویسنده، درباره اقل و اکثر زمان حیض چنین می‌نویسد: «قد استفاض نقل الإجماع علی أن أقل الحيض ثلاثة و أكثره عشرة و مدرکه بعد الإجماع، نصوص مستفيضة مثل صحيحة ابن يقطين...»؛ نقل اجماع در اینکه کمترین زمان در حیض سه روز و بیشترین زمان، ده روز است، در حد مستفیض است و علاوه بر اجماع اخبار مستفیضه‌ای هم بر این امر داریم؛ مثل صحیحه علی بن یقطین...<ref>ر.ک: همان، ص154</ref> با پایان مباحث حیض، کتاب طهارت به گفته خود نویسنده در پایین صفحه 160، پایان می‌پذیرد. ولی او از صفحه 160 تا 172 بحثی درباره قاعده امکان در حیض را هم مطرح می‌کند. | از صفحه 146 به بعد کتاب، احکام حیض و نفاس و استحاضه بیان شده. نویسنده، درباره اقل و اکثر زمان حیض چنین می‌نویسد: «قد استفاض نقل الإجماع علی أن أقل الحيض ثلاثة و أكثره عشرة و مدرکه بعد الإجماع، نصوص مستفيضة مثل صحيحة ابن يقطين...»؛ نقل اجماع در اینکه کمترین زمان در حیض سه روز و بیشترین زمان، ده روز است، در حد مستفیض است و علاوه بر اجماع اخبار مستفیضه‌ای هم بر این امر داریم؛ مثل صحیحه علی بن یقطین...<ref>ر.ک: همان، ص154</ref> با پایان مباحث حیض، کتاب طهارت به گفته خود نویسنده در پایین صفحه 160، پایان می‌پذیرد. ولی او از صفحه 160 تا 172 بحثی درباره قاعده امکان در حیض را هم مطرح می‌کند. | ||