رساله لوایح: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ک‎ب' به 'ک‌‌ب'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ر' به 'ن‌ر')
جز (جایگزینی متن - 'ک‎ب' به 'ک‌‌ب')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۸: خط ۳۸:
محقق اثر در مقدمه از دست‎یابی به نسخه منحصربه‎فردی از کتاب سخن گفته است. سپس مشکلات تصحیح آن را مطرح کرده است: «هر چه تفحص گردید کمترین نشانه‌ای از نسخه دیگر این رساله چه در کتابخانه‌های معروف داخله و چه در کتابخانه‌ها و موزه‌های کشورهای خارج به دست نیامد. اینک مدت سه سال به‌قدر همت خویش کوشید تا کلمات لایقرء کتاب را که کاتب از روی عدم فضل به‌طور غیر مقرو رسم کرده و بخصوص در ضبط آیات قرآنی و احادیث نبوی و به‌طورکلی عبارات عربی به‌واسطه عدم آشنایی به آن زبان سهل‌انگاری زیادی به خرج داده بود ضمن کمک گرفتن از سایر آثار مؤلف تا سرحد امکان تصحیح و تکمیل نموده و رساله را شایسته تقدیم به پیشگاه خداوندان ذوق و ادب بداند»<ref>ر.ک: دیباچه، صفحه ب و ج</ref>.
محقق اثر در مقدمه از دست‎یابی به نسخه منحصربه‎فردی از کتاب سخن گفته است. سپس مشکلات تصحیح آن را مطرح کرده است: «هر چه تفحص گردید کمترین نشانه‌ای از نسخه دیگر این رساله چه در کتابخانه‌های معروف داخله و چه در کتابخانه‌ها و موزه‌های کشورهای خارج به دست نیامد. اینک مدت سه سال به‌قدر همت خویش کوشید تا کلمات لایقرء کتاب را که کاتب از روی عدم فضل به‌طور غیر مقرو رسم کرده و بخصوص در ضبط آیات قرآنی و احادیث نبوی و به‌طورکلی عبارات عربی به‌واسطه عدم آشنایی به آن زبان سهل‌انگاری زیادی به خرج داده بود ضمن کمک گرفتن از سایر آثار مؤلف تا سرحد امکان تصحیح و تکمیل نموده و رساله را شایسته تقدیم به پیشگاه خداوندان ذوق و ادب بداند»<ref>ر.ک: دیباچه، صفحه ب و ج</ref>.


رساله لوایح از متون معروف عرفانی است که به اقتدای سوانح شیخ احمد غزالی نوشته شده است. ارادت [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات همدانی]] به مؤلف سوانح و ارتباط آن دو با یکدیگر، وجود نسخه‌ای از لوایح در مجموعه‌ای که تمهیدات [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]] نیز در کنار آن آمده و بعضی عوامل دیگر، موجب شده است که این اثر به نام [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]] شهرت یابد و یک‎بار نیز در ایران به نام او به چاپ برسد. این انتساب ناروا به بسیاری از کتاب‌ها و پژوهش‎های ادبی تسری یافته است. از سوی دیگر، در بعضی نوشته‌ها (اعم از فهرست‎ها، تاریخ‎های ادبیات و پژوهش‎های ادبی- عرفانی) جز از [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]]، اشخاص دیگری مؤلف لوایح معرفی شده‌اند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/45594/203 ر.ک: شادروی‌منش، محمد، ص203]</ref>.
رساله لوایح از متون معروف عرفانی است که به اقتدای سوانح شیخ احمد غزالی نوشته شده است. ارادت [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات همدانی]] به مؤلف سوانح و ارتباط آن دو با یکدیگر، وجود نسخه‌ای از لوایح در مجموعه‌ای که تمهیدات [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]] نیز در کنار آن آمده و بعضی عوامل دیگر، موجب شده است که این اثر به نام [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]] شهرت یابد و یک‌‌بار نیز در ایران به نام او به چاپ برسد. این انتساب ناروا به بسیاری از کتاب‌ها و پژوهش‎های ادبی تسری یافته است. از سوی دیگر، در بعضی نوشته‌ها (اعم از فهرست‎ها، تاریخ‎های ادبیات و پژوهش‎های ادبی- عرفانی) جز از [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]]، اشخاص دیگری مؤلف لوایح معرفی شده‌اند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/45594/203 ر.ک: شادروی‌منش، محمد، ص203]</ref>.


[[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]] این رساله را درباره عشق و احوال و اعراض آن به سبک سوانح خواجه احمد غزالی به رشته تحریر درآورده است و در چهار مورد نیز از متن سوانح استشهاد کرده است. ولی در واقع باید اذعان کرد که چه از نظر تعداد و ترتیب فصول و چه از نظر کیفیت بیان مطالب و شرح دقائق بر سوانح رجحان دارد و قدرت و هنر نویسنده ضمن احاطه او بر رموز و دقائق عشق در این کتاب کاملاً متجلی و نمایان است و حقیقتاً بایستی آن را یکی از نفائس ادبی و شاهکار عالم عشق شمرد<ref>ر.ک: دیباچه، صفحه ج و د</ref>.
[[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عین‌القضات]] این رساله را درباره عشق و احوال و اعراض آن به سبک سوانح خواجه احمد غزالی به رشته تحریر درآورده است و در چهار مورد نیز از متن سوانح استشهاد کرده است. ولی در واقع باید اذعان کرد که چه از نظر تعداد و ترتیب فصول و چه از نظر کیفیت بیان مطالب و شرح دقائق بر سوانح رجحان دارد و قدرت و هنر نویسنده ضمن احاطه او بر رموز و دقائق عشق در این کتاب کاملاً متجلی و نمایان است و حقیقتاً بایستی آن را یکی از نفائس ادبی و شاهکار عالم عشق شمرد<ref>ر.ک: دیباچه، صفحه ج و د</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش