۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'م‌ب' به 'م‌ب'
جز (جایگزینی متن - 'یک' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - 'م‌ب' به 'م‌ب') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«كتاب الراهب»، درباره اعمال کیمیاوی (تصعید، تقطیر و تعفین) است. در بخشی از این رساله چنین می‌خوانیم که استاد جابر او را به یک راهب راهنمایی می‌کند. به او می‌گویند که این راهب در منطقه‌ای از شام است؛ لذا برای دیدن او به شام رفته و موفق به دیدن او می‌شود و به گفته خودش تنها مطلبی را که در علم کیمیا می‌آموزد در این کتاب ذکر می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص51-50</ref>. | «كتاب الراهب»، درباره اعمال کیمیاوی (تصعید، تقطیر و تعفین) است. در بخشی از این رساله چنین می‌خوانیم که استاد جابر او را به یک راهب راهنمایی می‌کند. به او می‌گویند که این راهب در منطقه‌ای از شام است؛ لذا برای دیدن او به شام رفته و موفق به دیدن او می‌شود و به گفته خودش تنها مطلبی را که در علم کیمیا می‌آموزد در این کتاب ذکر می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص51-50</ref>. | ||
«كتاب الحدود»، از جمله رساله‌های ارزشمند این مجموعه است که به ذکر حدود و طبقه‌بندی علوم اختصاص دارد. به نظر می‌رسد طبقه‌بندی [[جابر بن حیان]] در زمره اولین طبقهبندیها از علوم در جهان اسلام است که بر اساس | «كتاب الحدود»، از جمله رساله‌های ارزشمند این مجموعه است که به ذکر حدود و طبقه‌بندی علوم اختصاص دارد. به نظر می‌رسد طبقه‌بندی [[جابر بن حیان]] در زمره اولین طبقهبندیها از علوم در جهان اسلام است که بر اساس تقسیم‌بندی دوتایی شکل گرفته است. [[جابر بن حیان]] بر اساس نگرش خود از نظام طبیعت و ظاهراً با توجه به نظریه توازن خود، به طبقه‌بندی متفاوتی از علوم دست یازیده است. | ||
«كتاب الحدود»، رساله‌ای است حاوی مجموعه‌ای از تعاریف از علوم و دیگر مفاهیم علمی که جابر خود اهمیت و ارزش آن را خاطرنشان می‌سازد. در واقع وی نه‌تنها این مطلب را در مقدمه این رساله به خواننده گوشزد می‌کند، بلکه در چندین جای دیگر این مجموعه نیز به آن تصریح می‌نماید<ref>ر.ک: خزائیلی نجف‌آبادی، محمدباقر، ص77</ref>. | «كتاب الحدود»، رساله‌ای است حاوی مجموعه‌ای از تعاریف از علوم و دیگر مفاهیم علمی که جابر خود اهمیت و ارزش آن را خاطرنشان می‌سازد. در واقع وی نه‌تنها این مطلب را در مقدمه این رساله به خواننده گوشزد می‌کند، بلکه در چندین جای دیگر این مجموعه نیز به آن تصریح می‌نماید<ref>ر.ک: خزائیلی نجف‌آبادی، محمدباقر، ص77</ref>. | ||