۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ه' به 'ی‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ل‌پ' به 'ل‌پ') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ه' به 'ی‌ه') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
نگارنده فرضیه‌های مربوط به استدلالهای مطرحشده در این اثر را فرضیه‌هایی ابطال‌پذیر می‌داند و همواره تا زمانی از آنها حمایت خواهد کرد که شواهد تجربی موجود، بطلان آنها را نشان ندهد. بخش عمده استدلالهای ارائه‌شده در این اثر استدلالهای پیشنهادی مؤلف است که یا در مقالات منتشر شده یا در کلاسهای درسی معرفی شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>. | نگارنده فرضیه‌های مربوط به استدلالهای مطرحشده در این اثر را فرضیه‌هایی ابطال‌پذیر می‌داند و همواره تا زمانی از آنها حمایت خواهد کرد که شواهد تجربی موجود، بطلان آنها را نشان ندهد. بخش عمده استدلالهای ارائه‌شده در این اثر استدلالهای پیشنهادی مؤلف است که یا در مقالات منتشر شده یا در کلاسهای درسی معرفی شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>. | ||
نویسنده در فصل نخست به تعریف زبانشناسی و بررسی | نویسنده در فصل نخست به تعریف زبانشناسی و بررسی ویژگی‌های مطالعات علمی و خصوصیات عناصر استدلال پرداخته است. در فصل دوم، چهارچوب نظری و مقولات نحوی را مورد بحث قرار داده است. فصل سوم را به مواردی از گشتار حرکت آلفا اختصاص داده است. در فصل چهارم برخی از ساختهای زبان فارسی را مورد بررسی قرار داده است. در فصل پایانی نیز شیوه نگارش مقالات پژوهشی را بیان کرده است. | ||
خلاصه مطالب فصول مختلف کتاب بدین ترتیب است: | خلاصه مطالب فصول مختلف کتاب بدین ترتیب است: | ||
# نویسنده در فصل اول، ابتدا به مفهوم دستور زبان به‌منزله توصیف دانش ناخودآگاه گویش‌وران یک زبان پرداخته است و این توصیف را از دستورهای تجویزی دستورنویسان سنتی متمایز ساخته است. آنگاه اهمیت مطالعه نحو را به‌منزله بخش خلاق زبان مورد بحث قرارداده است. در ادامه به دو روش کلی شناخته‌شده در مطالعات علمی، یعنی روش استقرایی و قیاسی به‌اختصار اشاره کرده است. سپس به بحث در مورد استدلال، تفاوت میان استدلال و تبیین، | # نویسنده در فصل اول، ابتدا به مفهوم دستور زبان به‌منزله توصیف دانش ناخودآگاه گویش‌وران یک زبان پرداخته است و این توصیف را از دستورهای تجویزی دستورنویسان سنتی متمایز ساخته است. آنگاه اهمیت مطالعه نحو را به‌منزله بخش خلاق زبان مورد بحث قرارداده است. در ادامه به دو روش کلی شناخته‌شده در مطالعات علمی، یعنی روش استقرایی و قیاسی به‌اختصار اشاره کرده است. سپس به بحث در مورد استدلال، تفاوت میان استدلال و تبیین، ویژگی‌های استدلال خوب، شرایط حاکم بر پذیرش مقدمات یک استدلال و انواع استدلال در مطالعه زبانشناختی پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص61</ref>. | ||
# در فصل دوم ابتدا به معرفی اجمالی نظریه حاکمیت و مرجعگزینی به‌عنوان چهارچوب نظری برخی از استدلالها پرداخته و در مورد زیرنظریه‌های این انگاره نظری بحث کرده است. سپس به ماهیت استدلالهای نحوی پرداخته است و نشان داده است که چگونه می‌توان از شواهد نحوی، صرفی، واجشناسی و معنایی در حمایت فرضیه‌ها استفاده کرد. وی سپس مباحث دیگری را مطرح کرده و در آخر به ساخت مصدری در زبان فارسی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص128-129</ref>. | # در فصل دوم ابتدا به معرفی اجمالی نظریه حاکمیت و مرجعگزینی به‌عنوان چهارچوب نظری برخی از استدلالها پرداخته و در مورد زیرنظریه‌های این انگاره نظری بحث کرده است. سپس به ماهیت استدلالهای نحوی پرداخته است و نشان داده است که چگونه می‌توان از شواهد نحوی، صرفی، واجشناسی و معنایی در حمایت فرضیه‌ها استفاده کرد. وی سپس مباحث دیگری را مطرح کرده و در آخر به ساخت مصدری در زبان فارسی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص128-129</ref>. | ||
# در فصل سوم، به بررسی برخی از ساختهایی از زبان انگلیسی و فارسی پرداخته شده که عمدتاًً مستلزم اعمال گشتار هستند. ابتدا به طرح تمایز میان مجهول نحوی و مجهول واژگانی در زبان انگلیسی پرداخته شده و سپس مسئله مجهول در زبان فارسی بررسی شده است. سرانجام به ساخت ارتقایی زبان فارسی پرداخته شده و نشان داده شده است که اگرچه فاعل جملات متمم افعال ارتقایی می‌توانند دستخوش حرکت به جایگاه فاعل محمولهای ارتقایی شوند، حرکت سایر عناصر جمله، حرکتی از نوع موضوع نیست و سازه جابه‌جاشده در جایگاه فاعل جمله ارتقایی فرود نمی‌آید<ref>ر.ک: همان، ص194-195</ref>. | # در فصل سوم، به بررسی برخی از ساختهایی از زبان انگلیسی و فارسی پرداخته شده که عمدتاًً مستلزم اعمال گشتار هستند. ابتدا به طرح تمایز میان مجهول نحوی و مجهول واژگانی در زبان انگلیسی پرداخته شده و سپس مسئله مجهول در زبان فارسی بررسی شده است. سرانجام به ساخت ارتقایی زبان فارسی پرداخته شده و نشان داده شده است که اگرچه فاعل جملات متمم افعال ارتقایی می‌توانند دستخوش حرکت به جایگاه فاعل محمولهای ارتقایی شوند، حرکت سایر عناصر جمله، حرکتی از نوع موضوع نیست و سازه جابه‌جاشده در جایگاه فاعل جمله ارتقایی فرود نمی‌آید<ref>ر.ک: همان، ص194-195</ref>. | ||