۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هس' به 'هس') |
جز (جایگزینی متن - 'شق' به 'شق') |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
آثار فرهنگی محمدمعصوم، قابل توجه است. وی هم شاعر بوده و هم خوشنویس، اما عاشق ساختمانسازی، کتیبهنویسی و کندهکاری بوده و به هر جایی که میرفت، همراه خود، خوشنویس و سنگتراش میبرد؛ لذا او در طاق بابر یک کتیبه اضافه کرد و در آن با نوشتن نام همایون و اکبر شاه به ذکر همه ممالک مفتوحه و متصرفات پادشاهی که تا آن زمان نصیب و شامل سلاطین گورکانی شده بود، پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص92</ref>. | آثار فرهنگی محمدمعصوم، قابل توجه است. وی هم شاعر بوده و هم خوشنویس، اما عاشق ساختمانسازی، کتیبهنویسی و کندهکاری بوده و به هر جایی که میرفت، همراه خود، خوشنویس و سنگتراش میبرد؛ لذا او در طاق بابر یک کتیبه اضافه کرد و در آن با نوشتن نام همایون و اکبر شاه به ذکر همه ممالک مفتوحه و متصرفات پادشاهی که تا آن زمان نصیب و شامل سلاطین گورکانی شده بود، پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص92</ref>. | ||
میر معصوم، مساجد، سراها و چاههای بسیاری را احداث نمود. از میان بناهای منسوب به وی در سکهر مناره مخصوص و بقعه مزار وی و گنبد دریایی معروف است. وی نه فقط سرداری شجاع و دلیر، بلکه طبیبی ماهر نیز محسوب میشد. یکی از مشاغل وی خوشنویسی بود. او شاعری | میر معصوم، مساجد، سراها و چاههای بسیاری را احداث نمود. از میان بناهای منسوب به وی در سکهر مناره مخصوص و بقعه مزار وی و گنبد دریایی معروف است. وی نه فقط سرداری شجاع و دلیر، بلکه طبیبی ماهر نیز محسوب میشد. یکی از مشاغل وی خوشنویسی بود. او شاعری خوشقریحه بود و «نامی» تخلص میکرد. میر معصوم در شعر و ادبیات فارسی در دوران خود سرآمد و ممتاز بود. چنانکه خمسه مشهور به نامی از آثار ارزشمند وی در این عرصه بوده و در حقیقت پنج مثنوی او در جواب خمسه نظامی گنجوی است. این مثنویها عبارتند از: معدن الأفکار، حسن و ناز، اکبرنامه، رأی صورت و خمسه متحیره. کسانی که اشعار او را بررسی کردهاند، معتقدند که در تمام دیوان وی حتی یک قصیده در مدح کسی دیده نشده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
از ویژگیهای دیگر او، آشنایی با طب بوده است؛ بهطوریکه دو کتاب در این رشته از وی اشتهار دارد که به نوشته ظهورالدین احمد، یکی طب نامیکه نسخهای از آن نزد یکی از احفاد وی به نام سید منورعلی معصومی بوده است و دیگری مفردات معصومی. اثر مذکور در باب مداوای بیماریهای چشم، گوش، حلق و گزیدگی حیوانات تألیف شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | از ویژگیهای دیگر او، آشنایی با طب بوده است؛ بهطوریکه دو کتاب در این رشته از وی اشتهار دارد که به نوشته ظهورالدین احمد، یکی طب نامیکه نسخهای از آن نزد یکی از احفاد وی به نام سید منورعلی معصومی بوده است و دیگری مفردات معصومی. اثر مذکور در باب مداوای بیماریهای چشم، گوش، حلق و گزیدگی حیوانات تألیف شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. |
ویرایش