۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'م‌ش' به 'م‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'ت‌و' به 'ت‌و') |
جز (جایگزینی متن - 'م‌ش' به 'م‌ش') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در تذکره دوم، ترجمه برخی (صدویک نفر) از شاعران عصر صاحبقران ارائه شده که برخی از آنان عبارتند از: صائب تبریزی، نطقی، مجذوب، میرزا محمدابراهیم همدانی، میر عبدالعال متخلص به نجاتی، میرزا محمدرضا مشهور به چلبی، امین‌الدین محمد همدانی، میرزا محمدمقیم متخلص به احسان، میرزا هادی کاشی متخلص به رمزی، میر امین‌الدین محمد استرآبادی متخلص به مظهر، مولانا محمدحسین متخلص به آشوب، آقا محمدامین اصفهانی متخلص به فایق، ناظم هروی، امین‌الدین زرکش یزدی‌الاصل مشهور به دقاق، ملا محمدسعید کاشی متخلص به سرمد، مولانا حاجی حسین کوه‌بنانی متخلص به وحدت. این دو تذکره با پیشگفتاری کوتاه ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، صفحات نه و ده</ref>. | در تذکره دوم، ترجمه برخی (صدویک نفر) از شاعران عصر صاحبقران ارائه شده که برخی از آنان عبارتند از: صائب تبریزی، نطقی، مجذوب، میرزا محمدابراهیم همدانی، میر عبدالعال متخلص به نجاتی، میرزا محمدرضا مشهور به چلبی، امین‌الدین محمد همدانی، میرزا محمدمقیم متخلص به احسان، میرزا هادی کاشی متخلص به رمزی، میر امین‌الدین محمد استرآبادی متخلص به مظهر، مولانا محمدحسین متخلص به آشوب، آقا محمدامین اصفهانی متخلص به فایق، ناظم هروی، امین‌الدین زرکش یزدی‌الاصل مشهور به دقاق، ملا محمدسعید کاشی متخلص به سرمد، مولانا حاجی حسین کوه‌بنانی متخلص به وحدت. این دو تذکره با پیشگفتاری کوتاه ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، صفحات نه و ده</ref>. | ||
در تذکره سوم نام نوزده تن از درویشان آن دوران، یعنی شیخ مؤمن دستجردی، شیخ محمدعلی مؤذن، شیخ گنجعلی تبریزی، درویش بابا کلبعلی، میر محمدباقر اردستانی، شیخ عماد مازندرانی، درویش حاجی محمد | در تذکره سوم نام نوزده تن از درویشان آن دوران، یعنی شیخ مؤمن دستجردی، شیخ محمدعلی مؤذن، شیخ گنجعلی تبریزی، درویش بابا کلبعلی، میر محمدباقر اردستانی، شیخ عماد مازندرانی، درویش حاجی محمد خم‌شکن، درویش کمال سدیری، آقا محمدصالح لنبانی، درویش محمدمحسن، سید معز، درویش منیری، مولانا میرزا محمد، درویش میرزا علی، حاجی شجاع اصفهانی، بابا قطب‌الدین صاقیدی، درویش بابا علیخان، حاجی درویش حسین هروی و توضیحی کوتاه درباره آنان آمده است<ref>ر.ک: همان، صفحات ده و یازده</ref>. | ||
نویسنده در سیوهشت سالگی به نوشتن این اثر پرداخته و در باب علت نام‌گذاری آن به قصص الخاقاني می‌نویسد: به این علت که کتاب را در 1072ق، آغاز کرده و نام آن را قصص الخاقاني گذاشته تا عدد آن به حساب جمله‌ها با سال شروع تألیفش برابر درآید<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. او به‌صورت منظوم این امر را چنین بیان کرده است: | نویسنده در سیوهشت سالگی به نوشتن این اثر پرداخته و در باب علت نام‌گذاری آن به قصص الخاقاني می‌نویسد: به این علت که کتاب را در 1072ق، آغاز کرده و نام آن را قصص الخاقاني گذاشته تا عدد آن به حساب جمله‌ها با سال شروع تألیفش برابر درآید<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. او به‌صورت منظوم این امر را چنین بیان کرده است: | ||