تفسير الإمام الحسين عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

|data-type='automationCode'|15711

8. در تفسير آيه ''' «أَ فَمَنْ كَانَ عَلَى بَيِّنَة مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ وَ...» ''' (هود: 17)، از امام حسين(ع) نقل شده كه شاهد، حضرت محمد(ص) است (همان، ص 176).

9. در تفسير آيه ''' «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَة ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَة أَعْمَى» ''' (طه: 124)، از امام حسين(ع) و او از اميرالمؤمنين(ع) نقل كرده است كه رسول‌الله(ص) به مهاجرين و انصار فرمود: «على را به خاطر محبت من دوست بداريد و او را به خاطر كرامت من إكرام كنيد. به خدا قسم اين مطلب را از جانب خودم نگفتم، بلكه خداى تعالى مرا به آن فرمان داد. اى مردم عرب! هركس بعد از من على را دشمن بدارد، خدا او را در روز قيامت، كور و بدون حجّت محشور مى‌كند» (همان، ص 208 - 209).

10. در تفسير آيه ''' «... لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» ''' (شورى: 11)، از امام حسين(ع) نقل شده كه برترين و واجب‌ترين فريضه‌ها بر انسان عبارت است از شناخت خداوند و اقرار به عبوديت او و مرز معرفت اين است كه بشناسد كه خدايى جز او نيست و هيچ شبيه و نظيرى ندارد و بداند كه او قديم و ثابت است و موجودى است كه مفقود نمى‌شود و موصوفى است كه مثل و مانندى ندارد (همان، ص 257 - 258).

12. در تفسير ''' «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفّاً كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ» ''' (صف: 4)، از امام حسين و او از پدرش(ع) نقل كرده كه اميرالمؤمنين(ع) گفت: «راه خدا، من هستم و هركس مرا پيروى نكند، جهنمى مى‌شود» (همان، 285).