۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نک' به 'نک') |
جز (جایگزینی متن - 'ىن' به 'ىن') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==روى آوردن به شعر و شاعرى== | ==روى آوردن به شعر و شاعرى== | ||
«اختر | «اختر مىنویسد: «در بدایت حال، زبان بیانش الکن و در قصور سخن و فتور بنان شهره هر انجمن بود، تا بهواسطه علوّ فطرت و سموّ فکرت و حسن اعتقاد و پاکى نهاد و فطانت فطرى و لیاقت جبلى، به همّت عالى نهمت آباى عظام و اجداد کرام(ع)، سرآمد بلغاى عصر و فصحاى دهر گردید... در قصبه موسوم به ماسوله که از توابع جیلان است و سرشت پاک عون بن على عمران(ع)، شبى در واقعه دید که... انجمنى آراسته و گلشنى نگرید پیراسته مجمع آل طه و یس و پیشوایان راه یقین، ابواب عنایت بر رویش گشودند... پس از بیدارى، قلب ماهیت در خود دید و داد سخنورى داد و نیروى زبانآورى بگشاد»»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35558/1/16 همان]</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== |
ویرایش