هیودی و میوند به انضمام فرازهایی از تاریخ بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ب' به 'ه‌ب')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و')
خط ۵۵: خط ۵۵:
«ممیوند، از نظر لغوی همان کلمه مؤمن‎وند می‌باشد که برای سهولت در تلفظ به‌صورت‎های ممیدوند، ممیوند و یا میون کاربرد دارد»<ref>همان، ص29</ref>.
«ممیوند، از نظر لغوی همان کلمه مؤمن‎وند می‌باشد که برای سهولت در تلفظ به‌صورت‎های ممیدوند، ممیوند و یا میون کاربرد دارد»<ref>همان، ص29</ref>.


«علت نام‎گذاری این شعبه از بختیاری به‎نام مؤمن‎وند، دقیقا بر کسی معلوم نشده... شاید یکی از علت‎های اصلی نام‎گذاری این ایل به مؤمن‎وند، حکایت از این باشد که مردم و افراد ایل دارای ایمان قوی و تدین آنها به دین الهی بوده است و این تدین به‎نحوی بوده که به‎واسطه آن این ایل در کل بختیاری‎ها به این نام موسوم و معروف گشته‌اند»<ref>همان، ص30</ref>.
«علت نام‎گذاری این شعبه از بختیاری به‎نام مؤمن‎وند، دقیقا بر کسی معلوم نشده... شاید یکی از علت‎های اصلی نام‎گذاری این ایل به مؤمن‎وند، حکایت از این باشد که مردم و افراد ایل دارای ایمان قوی و تدین آنها به دین الهی بوده است و این تدین به‎نحوی بوده که به‌واسطه آن این ایل در کل بختیاری‎ها به این نام موسوم و معروف گشته‌اند»<ref>همان، ص30</ref>.


سرسلسله طایفه هیودی، فردی به نام محمد بوده. او و طایفه‌اش در نقاط مختلفی از دامنه‌های زاگرس جنوبی و به‌طور مشخص از شمال دزفول تا دامنه‌های اشتران‎کوه در استان لرستان می‌زیسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص54</ref>.
سرسلسله طایفه هیودی، فردی به نام محمد بوده. او و طایفه‌اش در نقاط مختلفی از دامنه‌های زاگرس جنوبی و به‌طور مشخص از شمال دزفول تا دامنه‌های اشتران‎کوه در استان لرستان می‌زیسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص54</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش