هاتف اصفهانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ب' به 'ی‌ب'
جز (جایگزینی متن - 'س‎ا' به 'س‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ب' به 'ی‌ب')
خط ۳۵: خط ۳۵:
</div>
</div>


'''سید احمد هاتف اصفهانی'''، طبیب، از شاعران بزرگ دوره افشاریه و زندیه، متخلص به هاتف، او عمر خود را در اصفهان و قم و کاشان گذراند. هاتف، تحصیلات علمی داشت؛ در شعر شاگرد مشتاق و در سایر علوم شاگرد میرزا محمدنصیر اصفهانی بود. هاتف در زبان عربی توانا بود و به این زبان اشعاری هم سرود. عمده شهرت او به‎خاطر ترجیع‎بند معروفش می‎باشد.
'''سید احمد هاتف اصفهانی'''، طبیب، از شاعران بزرگ دوره افشاریه و زندیه، متخلص به هاتف، او عمر خود را در اصفهان و قم و کاشان گذراند. هاتف، تحصیلات علمی داشت؛ در شعر شاگرد مشتاق و در سایر علوم شاگرد میرزا محمدنصیر اصفهانی بود. هاتف در زبان عربی توانا بود و به این زبان اشعاری هم سرود. عمده شهرت او به‎خاطر ترجیع‎بند معروفش می‌باشد.


==زادروز، زادگاه و تحصیل==
==زادروز، زادگاه و تحصیل==
خط ۶۳: خط ۶۳:
{{ب|''که گمان داشت کز تنزل دهر''|2='' کار عیسی کشد به بیطاری''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص331</ref>.
{{ب|''که گمان داشت کز تنزل دهر''|2='' کار عیسی کشد به بیطاری''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص331</ref>.


او با شاعران هم‎دوره خود؛ حاج لطف‎علی‎بیگ، متخلص به آذر و میرزا سلیمان کاشانی، متخلص به صباحی ارتباط صمیمی داشته و با آنها مشاعره می‌کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
او با شاعران هم‎دوره خود؛ حاج لطف‎علی‌بیگ، متخلص به آذر و میرزا سلیمان کاشانی، متخلص به صباحی ارتباط صمیمی داشته و با آنها مشاعره می‌کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


==ویژگی‎های شعری==
==ویژگی‎های شعری==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش