۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مگ' به 'مگ') |
جز (جایگزینی متن - 'هع' به 'هع') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
فصل پنجم، درباره وعید است و همچنین بابی از آن به امر به معروف و نهی از منکر پرداخته است. | فصل پنجم، درباره وعید است و همچنین بابی از آن به امر به معروف و نهی از منکر پرداخته است. | ||
فصل ششم، درباره امامت است. مؤلف در بحث امامت به نقد دیدگاههای نصگرایانه امامیه و بکریه توجه داشته و عقیده امامیه را درباره عصمت امامان یا استناد افضلیت [[امام على(ع)|حضرت امیر - | فصل ششم، درباره امامت است. مؤلف در بحث امامت به نقد دیدگاههای نصگرایانه امامیه و بکریه توجه داشته و عقیده امامیه را درباره عصمت امامان یا استناد افضلیت [[امام على(ع)|حضرت امیر - سلاماللهعليه -]] به قرآن را مورد مناقشه قرار میدهد. البته وی قائل به افضلیت ابوبکر بر اساس آیات قرآن هم نیست، ولی به چهار خلیفه نخست اعتقاد دارد. از نکات جالب توجه کتاب این است که گرچه مؤلف از هشام بن الحکم در کنار [[مقاتل بن سلیمان]]، بهعنوان یک مشبهی یاد میکند، ولی اعتقاد بیشتر شیعه را اعتقاد موحدین میداند و آنان را در حقیقت از تشبیه مبرا میداند. این امر طبعاً به گرایش غالب شیعیان امامی از قرن چهارم به بعد مربوط میشود که گرایش تنزیهی در میان آنان گسترش پیدا کرد. از این نوشته روشن میشود که وی با کتابهای امامیه آشنایی خوبی داشته است. | ||
فصل هفتم، درباره عصمت انبیاست. فصل هشتم، درباره طعنهایی که بر قرآن زده شده و پاسخ به آنهاست. | فصل هفتم، درباره عصمت انبیاست. فصل هشتم، درباره طعنهایی که بر قرآن زده شده و پاسخ به آنهاست. |
ویرایش