مرهم العلل المعضلة في الرد علی أئمة المعتزلة: تفاوت میان نسخه‌ها

# گفته شده انگیزه نگارش این کتاب، سؤالی است که از نویسنده پرسیده شده و او با توضیح آن و خطاهای لغوی و نحوی‌ای که در آن وجود دارد، این اثر را نگاشته است.

# یافعی در این اثر از شیوه اهل سنت پیروی می‌کند؛ به‎ویژه از ابوحامد غزالی در قصیده بلندی که آن را «عقد اللآلي المفصل بالیاقوت الغالي في مدح عقيدة أهل الحق و مذهبهم العالي و التغزل بالإمام أبی حامد الغزالي و غیره من أئمتنا أولی المناقب و المعالي» می‌نامد.

# وسعت دایره معلومات و فرهنگ بالای نویسنده در خودداری‌اش در زمام قلمش نمایان می‌شود؛ به صورتی که وی از دایره موضوع بحث خارج نمی‌شود. این امر در سخن ذیل از وی آشکار است: «و لعمری إن بسط الکلام فیها – ای قول ابی حامد الغزالی: لیس فی الامکان ابدع مما کان – یستدعی تصنیف کتاب کامل؛ و فیما ذکرنا من ذلک کفایة عن التوغّل فی میدان بعید الغایة. و لنعد فی الفور الی ما کنا بصدده من ذکر الدور» و در موارد دیگری هم این امر را شاهدیم.

# یافعی شیوه علمیش در این کتابش را مشخص می‌کند؛ شیوه او در طرح مباحث همچون انگشتان دست با هم مرتبطند یا به تعبیر دیگر مباحث کتابش همچون منظومه‌ای است که سیاره‎ها به دور آن می‌گردند. مثلاً در جایی که از اجماع امت صحبت می‌کند می‌گوید افعال بندگان به قدرت و اراده الهی واقع می‌شود: «فاما النقل فنصوص الکتاب و السنة ناطقة علی اجماع الامة قبل ظهور البدعة ان افعال العباد واقعه بقدرة الله تعالی و ارادته و الاستشهاد من ذلک بالقلیل یخرجنا الی حیّز التطویل. فلیقتصر من ذلک علی ما یحصل به الکفایة فی الارشاد الی الایمان به، و الله ولی الهدایة».