دیوان محتشم کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان شعر}}

قابلیت‎ ترکیب‎‎بند برای بیان جنبه‌های‎ گوناگون یک واقعه و ساختار زیبای آن که در حقیقت از کنار هم قرار گرفتن غزل‎های هم‌وزنی تشکیل یافته به حدی بوده که شاعرانی همچون [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، حسن کاشی، آذری‎ طوسی‎ و اهلی شیرازی برای بیان مراثی و مناقب آل الله از آن بهره برده‌اند. محتشم کاشانی با تکیه بر آثار پیشین و با هنرمندی توانسته شعری را سامان دهد که بر اوج‎ مراثی‎ مذهبی فارسی‎ قرار گیرد. سده دهم از نظر زمانی در میانه شعر فارسی واقع شده است. محتشم از گذشتگان‎ خود بهره‎مند شده و اثری را آفریده که پس از او‎ به‎ دلیل‎ زیبایی و اثرگذاری و جذابیت بر قریب به‌اتفاق مرثیه‎سرایان شعر فارسی اثر گذاشته است. در تاریخ ادبیات ‎‎معمولاً‎ آثار شاخص و انگشت‎نما بر گذشته قابل‌اعتنایی تکیه می‌کنند و سروده [[محتشم، علي بن احمد|محتشم‎]] نیز‎ همین‎‎گونه است. بعد از [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] شاعران فراوانی به استقبال این سروده رفتند و ترکیب‎بندهای فراوان‎ و زیبایی آفریدند اما هیچ‎یک به شهرت و مقبولیت سوگ سرود شاعر کاشانی نرسید‎؛ همان‎گونه که سوگ‎ سروده‎‎های قبلی نیز در قیاس با شعر محتشم توفیق چندانی نیافتند. در واقع در عرصه ساخت ترکیب‎بندهای عاشورایی وی به‌تنهایی بر اریکه شهرت تکیه زده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/76501/389 ر.ک: جدیدی، حمیدرضا، ص398]</ref>‏.