صرف و نحو عربی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ت' به 'ه‌ت'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ط' به 'ه‌ط')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ت' به 'ه‌ت')
خط ۴۲: خط ۴۲:
از جمله مطالب مطرح‎شده در این بخش، عبارتند از: اقسام کلمه، حروف هجائیه، حروف شمسی و قمری، حرکات، اعراب، میزان صرفی، مبحث افعال، ابواب ثلاثی و رباعی مجرد و مزید فیه و معانی آن‌ها، صحیح و معتل، لازم و متعدی، معلوم و مجهول، مبحث اسم، متصرف و غیر متصرف، مصغر، منسوب، جامد و مشتق، معرفه و نکره، معرب و مبنی، منصرف و غیر منصرف، اسماء عدد، مبحث حروف، اعلال، ادغام، ابدال و...<ref>ر.ک: همان، ص11-66</ref>.
از جمله مطالب مطرح‎شده در این بخش، عبارتند از: اقسام کلمه، حروف هجائیه، حروف شمسی و قمری، حرکات، اعراب، میزان صرفی، مبحث افعال، ابواب ثلاثی و رباعی مجرد و مزید فیه و معانی آن‌ها، صحیح و معتل، لازم و متعدی، معلوم و مجهول، مبحث اسم، متصرف و غیر متصرف، مصغر، منسوب، جامد و مشتق، معرفه و نکره، معرب و مبنی، منصرف و غیر منصرف، اسماء عدد، مبحث حروف، اعلال، ادغام، ابدال و...<ref>ر.ک: همان، ص11-66</ref>.


بخش دوم، به علم نحو اختصاص یافته است. علم نحو از تغییراتی که در جملات مختلف پیش می‎آید و از ارتباط کلمات با یکدیگر بحث می‌کند، ولی علم صرف از تغییرات کلمه پیش از دخول در جمله گفتگو می‌کرد؛ چنان‎که اگر کلمه «مُعَلِم» را به‎تنهایی در نظر بگیریم، این کلمه اسم فاعل از «تَعلیم» بوده و ممکن است به‎صورت «مُعَلِمان» و «مُعَلِمَین» (مثنی) و «مُعَلِمونَ» و «مُعَلِمِینَ» (جمع مذکر سالم) و «مُعَلِمات» (جمع مؤنث سالم) درآید و این تغییرات مربوط به علم صرف، ولی اگر از تغییرات کلمه «مُعَلِم» و اعراب حرف آخر که نشان‎دهنده حالت اسنادی آن است، مانند این جملات «جاء مُعَلِّمٌ، ‎رأيت مُعَلِّماً، ‎سلمت علی مُعَلِّمٍ» بحث شود، این نوع تغییرات، مربوط به علم نحو است و به‎عبارت‎دیگر می‌توان چنین گفت که علم صرف، علم صحیح خواندن کلمات و علم نحو، علم صحیح خواندن جملات است<ref>ر.ک: همان، ص87</ref>.
بخش دوم، به علم نحو اختصاص یافته است. علم نحو از تغییراتی که در جملات مختلف پیش می‎آید و از ارتباط کلمات با یکدیگر بحث می‌کند، ولی علم صرف از تغییرات کلمه پیش از دخول در جمله گفتگو می‌کرد؛ چنان‎که اگر کلمه «مُعَلِم» را به‌تنهایی در نظر بگیریم، این کلمه اسم فاعل از «تَعلیم» بوده و ممکن است به‎صورت «مُعَلِمان» و «مُعَلِمَین» (مثنی) و «مُعَلِمونَ» و «مُعَلِمِینَ» (جمع مذکر سالم) و «مُعَلِمات» (جمع مؤنث سالم) درآید و این تغییرات مربوط به علم صرف، ولی اگر از تغییرات کلمه «مُعَلِم» و اعراب حرف آخر که نشان‎دهنده حالت اسنادی آن است، مانند این جملات «جاء مُعَلِّمٌ، ‎رأيت مُعَلِّماً، ‎سلمت علی مُعَلِّمٍ» بحث شود، این نوع تغییرات، مربوط به علم نحو است و به‎عبارت‎دیگر می‌توان چنین گفت که علم صرف، علم صحیح خواندن کلمات و علم نحو، علم صحیح خواندن جملات است<ref>ر.ک: همان، ص87</ref>.


اعراب و بنا، مرفوعات (فاعل، نایب فاعل، مبتدا، خبر، اسم افعال ناقصه، خبر حروف مشبهة بالفعل، اسم افعال مقاربه، اسم حروف شبیه لیس و خبر لا نفی جنس)، منصوبات (مفاعیل خمسه، حال، تمییز، منادی و مستثنی)، مجرورات (به حروف جر و مضاف الیه)، توابع (نعت، عطف، بدل و تأکید) و افعال جامد، از مطالبی هستند که در این بخش، مورد بحث قرار گرفته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص87-117</ref>.
اعراب و بنا، مرفوعات (فاعل، نایب فاعل، مبتدا، خبر، اسم افعال ناقصه، خبر حروف مشبهة بالفعل، اسم افعال مقاربه، اسم حروف شبیه لیس و خبر لا نفی جنس)، منصوبات (مفاعیل خمسه، حال، تمییز، منادی و مستثنی)، مجرورات (به حروف جر و مضاف الیه)، توابع (نعت، عطف، بدل و تأکید) و افعال جامد، از مطالبی هستند که در این بخش، مورد بحث قرار گرفته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص87-117</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش