۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هک' به 'هک') |
جز (جایگزینی متن - 'ما' به 'ما') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در این بخش پس از ذکر پیشینه اجتهاد از زمان ائمه اطهار(ع)، تعریفی از اجتهاد ارائه شده است: اجتهاد به معنای وسیعش که اعمال دقت و نظر در روایات و ترجیح بعضی بر بعضی است، در عصر ائمه(ع)، پس از وفات نبی اکرم(ص) موجود و معمول بوده است. بله هرچقدر از زمان رسالت فاصله گرفته شد و آراء و احادیث و روایات فراوان شد و خدعه و ساختن روایات داخل شد و انگیزههای دروغ در آن فراوان شد، اجتهاد و شناخت حکم شرعی دشوار شد و نیاز به لوازم و تلاش بیشتری داشت و به همین دلیل فاصله زیادی است بین اجتهاد رایج در عصر ائمه(ع) و حتی یکی دو قرن پس از غیبت و اجتهاد رایج در قرون حاضر. هر دو گروه از فقها در بهکار گرفتن کوشش در استنباط احکام از ادله شرعی مشترک هستند، ولی در این جهت با هم فرق دارند که اجتهاد در عصر رسالت تا قرنها به جهت نزدیکی زمان به عهد رسالت و فراوانی قرائن، به مؤونه و لوازم کمتری نیاز داشت و در بسیاری از موارد نیاز به آن هم نداشت؛ چراکه امکان سؤال مفید علم وجود داشت؛ بهخلاف عصرهای متأخر که به جهت دوری زمان، اجتهاد یک ویژگی فنی است که امکانش جز برای فاضلترین از علمای متفکر اندیشمند در کتاب و سنت وجود ندارد؛ تا به عام بهجای خاص و به مطلق با وجود مقید و به اصل عملی با وجود دلیل اجتهادی و... که دوری از عهد معصومین آن را ایجاب کرده، عمل نشود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12-11</ref>. | در این بخش پس از ذکر پیشینه اجتهاد از زمان ائمه اطهار(ع)، تعریفی از اجتهاد ارائه شده است: اجتهاد به معنای وسیعش که اعمال دقت و نظر در روایات و ترجیح بعضی بر بعضی است، در عصر ائمه(ع)، پس از وفات نبی اکرم(ص) موجود و معمول بوده است. بله هرچقدر از زمان رسالت فاصله گرفته شد و آراء و احادیث و روایات فراوان شد و خدعه و ساختن روایات داخل شد و انگیزههای دروغ در آن فراوان شد، اجتهاد و شناخت حکم شرعی دشوار شد و نیاز به لوازم و تلاش بیشتری داشت و به همین دلیل فاصله زیادی است بین اجتهاد رایج در عصر ائمه(ع) و حتی یکی دو قرن پس از غیبت و اجتهاد رایج در قرون حاضر. هر دو گروه از فقها در بهکار گرفتن کوشش در استنباط احکام از ادله شرعی مشترک هستند، ولی در این جهت با هم فرق دارند که اجتهاد در عصر رسالت تا قرنها به جهت نزدیکی زمان به عهد رسالت و فراوانی قرائن، به مؤونه و لوازم کمتری نیاز داشت و در بسیاری از موارد نیاز به آن هم نداشت؛ چراکه امکان سؤال مفید علم وجود داشت؛ بهخلاف عصرهای متأخر که به جهت دوری زمان، اجتهاد یک ویژگی فنی است که امکانش جز برای فاضلترین از علمای متفکر اندیشمند در کتاب و سنت وجود ندارد؛ تا به عام بهجای خاص و به مطلق با وجود مقید و به اصل عملی با وجود دلیل اجتهادی و... که دوری از عهد معصومین آن را ایجاب کرده، عمل نشود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12-11</ref>. | ||
در ضمن توصیف زندگانی و شرح حال شیخ انصاری، به مکارم اخلاق او نیز اشاره شده است. اعلام مرجعیت او توسط صاحب جواهر و پرهیز شیخ از پذیرش این مسئولیت سنگین قابل توجه است: «چون [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمدحسن صاحب جواهر]] که زعیم حوزه علمیه و مرجع مطلق شیعه بود، به سن پیری رسید و احساس کرد اجلش نزدیک شده است، تصمیم به جمع کردن علمای حوزه علمیه در منزلش گرفت تا مرجعیت و زعامت حوزه دینی را پس از خود مشخص کند. پس چون علما حاضر شدند چهرهها را نگریست و بین آنها شیخ انصاری را ندید. پس امر کرد که او را حاضر کنند. چون شیخ در مجلس داخل شد، صاحب جواهر دستش را گرفت و او را در کنار خود نشاند و دستش را بر قلبش گذاشت و گفت: | در ضمن توصیف زندگانی و شرح حال شیخ انصاری، به مکارم اخلاق او نیز اشاره شده است. اعلام مرجعیت او توسط صاحب جواهر و پرهیز شیخ از پذیرش این مسئولیت سنگین قابل توجه است: «چون [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمدحسن صاحب جواهر]] که زعیم حوزه علمیه و مرجع مطلق شیعه بود، به سن پیری رسید و احساس کرد اجلش نزدیک شده است، تصمیم به جمع کردن علمای حوزه علمیه در منزلش گرفت تا مرجعیت و زعامت حوزه دینی را پس از خود مشخص کند. پس چون علما حاضر شدند چهرهها را نگریست و بین آنها شیخ انصاری را ندید. پس امر کرد که او را حاضر کنند. چون شیخ در مجلس داخل شد، صاحب جواهر دستش را گرفت و او را در کنار خود نشاند و دستش را بر قلبش گذاشت و گفت: هماکنون مرگ برایم گوارا شد. سپس به حاضرین رو کرد و گفت: این شخص مرجع پس از من است. سپس به شیخ رو کرد و گفت: از احتیاطت کم کن که اسلام دینی است سهل و آسان<ref>ر.ک: همان، ص64-63</ref>. | ||
دومین بخش از کتاب، مطالعه وسیع و عمیقی بر تطور بحث از دلیل و حجت در مکتب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] است. این بخش توسط شیخ محمدمهدی آصفی نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص4</ref>. | دومین بخش از کتاب، مطالعه وسیع و عمیقی بر تطور بحث از دلیل و حجت در مکتب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] است. این بخش توسط شیخ محمدمهدی آصفی نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص4</ref>. |
ویرایش