۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هع' به 'هع') |
جز (جایگزینی متن - 'یآ' به 'یآ') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] در شعر و نثر پیرو استادان پیشین است: وی بیشتر قصیدههای خود را در جواب استادان گذشته، حتی انوری سروده است و گاه پای دعوی را فراتر نهاده و استاد ابیورد را ریزهخوار خوان معنی خویش پنداشته است. شیوه و نگارش محتشم با توجه به آنکه در دوره سبک هندی صورت گرفته، اما سبکی متفاوت از سبک هندی را دنبال میکند و محتشم بیشتر به شعر و شاعران گذشته نظر دارد. چنانکه میخواهد شیوه شاعران پیش از سده هشتم را در قصیدههای خود تجدید کند؛ به همین دلیل درباره اشعار وی نوشتهاند: «صنایع و بدایع شعری که در اشعار وی مندرج است در کلام هیچیک از اقران وی یافت نمیشود»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79078/30 ر.ک: کمالالدینی، سید محمدباقر؛ محمدعلی نژاد، راضیه؛ ص30]</ref>. | [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] در شعر و نثر پیرو استادان پیشین است: وی بیشتر قصیدههای خود را در جواب استادان گذشته، حتی انوری سروده است و گاه پای دعوی را فراتر نهاده و استاد ابیورد را ریزهخوار خوان معنی خویش پنداشته است. شیوه و نگارش محتشم با توجه به آنکه در دوره سبک هندی صورت گرفته، اما سبکی متفاوت از سبک هندی را دنبال میکند و محتشم بیشتر به شعر و شاعران گذشته نظر دارد. چنانکه میخواهد شیوه شاعران پیش از سده هشتم را در قصیدههای خود تجدید کند؛ به همین دلیل درباره اشعار وی نوشتهاند: «صنایع و بدایع شعری که در اشعار وی مندرج است در کلام هیچیک از اقران وی یافت نمیشود»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/79078/30 ر.ک: کمالالدینی، سید محمدباقر؛ محمدعلی نژاد، راضیه؛ ص30]</ref>. | ||
در میان شاعران این دوره، [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] تنها شاعری است که چون دیگر شاعران این دوره به سبک هندی عمل نمیکند و در حقیقت محتشم قصاید را به سبک قدما و غزلیات را به سبک جامی و وحشی که نزدیک به عراقی است سروده است. [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] مهارت بسیاری در ساختن غزلهای شورانگیز و عاشقانه از خود نشان داده است. او در ابتدای جوانی به غزلسرایی مایل بود و غالب غزلیات او راجع به احوال مختلف عشق است... نکته مهم در مورد اشعار محتشم آن است که مضمونآفرینی و | در میان شاعران این دوره، [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] تنها شاعری است که چون دیگر شاعران این دوره به سبک هندی عمل نمیکند و در حقیقت محتشم قصاید را به سبک قدما و غزلیات را به سبک جامی و وحشی که نزدیک به عراقی است سروده است. [[محتشم، علي بن احمد|محتشم]] مهارت بسیاری در ساختن غزلهای شورانگیز و عاشقانه از خود نشان داده است. او در ابتدای جوانی به غزلسرایی مایل بود و غالب غزلیات او راجع به احوال مختلف عشق است... نکته مهم در مورد اشعار محتشم آن است که مضمونآفرینی و معنیآفرینی که در شعر از عناصر اصلی شعر است در اشعار محتشم بهخوبی هویداست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} |
ویرایش