۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن‌د' به 'ن‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌خ' به 'ی‌خ') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌د' به 'ن‌د') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==انگیزه نگارش== | ==انگیزه نگارش== | ||
نویسنده هدف خود را از تألیف کتاب، چنین بیان کرده است: «این تحقیق در پی آن است که از | نویسنده هدف خود را از تألیف کتاب، چنین بیان کرده است: «این تحقیق در پی آن است که از قرآن‌دانی و نیز از فراگیری قرآن و روشهای تعلیم و تحفیظ و ترویج آن، سخن بگوید، آنگونه که صاحب قرآن می‌خواست»<ref>ر.ک: مقدمه، ص4</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
اثر حاضر، درصدد پاسخگویی به پرسش مزبور و ارزیابی بیغرض برخی از شیوه‌های رایج در زمینه آموزش قرآن است. مؤلف در اینباره می‌نویسد: بهطور کلی، این کتاب، تحقیق و تتبع در جهت بازیابی اسوه حسنه پیامبر(ص) در امر بنیادین تعلیم و تحفیظ قرآن کریم و ارزیابی جستجوگرانه و بیغرض برخی شیوه‌های رایج در این زمینه‌ها و بررسی آیات و روایات در هریک از مباحث است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | اثر حاضر، درصدد پاسخگویی به پرسش مزبور و ارزیابی بیغرض برخی از شیوه‌های رایج در زمینه آموزش قرآن است. مؤلف در اینباره می‌نویسد: بهطور کلی، این کتاب، تحقیق و تتبع در جهت بازیابی اسوه حسنه پیامبر(ص) در امر بنیادین تعلیم و تحفیظ قرآن کریم و ارزیابی جستجوگرانه و بیغرض برخی شیوه‌های رایج در این زمینه‌ها و بررسی آیات و روایات در هریک از مباحث است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نگارنده به‌اختصار، درباره برخی امور که امروز به دو مقوله قرآنخوانی و | نگارنده به‌اختصار، درباره برخی امور که امروز به دو مقوله قرآنخوانی و قرآن‌دانی پیوند خورده و بلکه با آن یکی شده‌اند، سخن می‌گوید. | ||
چنین است که این اثر، به مباحثی که مرتبط با آموزش قرآن، آموزش زبان و نمونه‌های تاریخی مربوط به حفظ و حمل قرآن پرداخته است. | چنین است که این اثر، به مباحثی که مرتبط با آموزش قرآن، آموزش زبان و نمونه‌های تاریخی مربوط به حفظ و حمل قرآن پرداخته است. | ||
گفتنی است نویسنده در اثنای تحقیق «حمل قرآن»، گاه تعبیر «حفظ یا تحفیظ قرآن» را بهکار برده است. | گفتنی است نویسنده در اثنای تحقیق «حمل قرآن»، گاه تعبیر «حفظ یا تحفیظ قرآن» را بهکار برده است. | ||
در فصل دوم، تکیه بیشتر بر تبیین ابعاد و آثار «حمل قرآن» در پرتو قرآن و سنت است که حد اعلای | در فصل دوم، تکیه بیشتر بر تبیین ابعاد و آثار «حمل قرآن» در پرتو قرآن و سنت است که حد اعلای قرآن‌دانی و هدف اساسی مکتب اسلام است، ولی تعبیر «حمل قرآن» در فصل نخسن کتاب، کمتر بهکار رفته است؛ زیرا فصل نخست، شامل نقلهای تاریخی مربوط به «حفظ و تحفیظ قرآن» است که البته هم شامل نقاط روشن و درخشان است و هم شامل نقاط غیر اصولی و نیازمند تصحیح؛ بهعبارتدیگر، در مجموعه رفتار امت اسلام در زمینه آموزش و حفظ قرآن، غث و سمین در هم آمیخته‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص4-5</ref>. | ||
شماری از مسلمانان تربیتیافته، شایسته عنوان والای «حامل قرآن»اند و گروهی دیگر، در حد «حافظ» به معنای مصطلح آن مانده‌اند؛ ازاینرو، هرگاه «حفظ» در این کتاب بهکار رفته است، ناظر به مصطلح اخیر است و هرگاه از حفظ ستایش شده، مراد، حفظ نخست و تمهید «حمل قرآن» است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | شماری از مسلمانان تربیتیافته، شایسته عنوان والای «حامل قرآن»اند و گروهی دیگر، در حد «حافظ» به معنای مصطلح آن مانده‌اند؛ ازاینرو، هرگاه «حفظ» در این کتاب بهکار رفته است، ناظر به مصطلح اخیر است و هرگاه از حفظ ستایش شده، مراد، حفظ نخست و تمهید «حمل قرآن» است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | ||