تاریخ سیاسی معاصر ایران (نظرپور): تفاوت میان نسخه‌ها

در درس پنجم و ششم، به نهضت مشروطیت پرداخته شده است. در شکل‎گیری و پیروزی نهضت مشروطیت، زمینه‌های داخلی و خارجی نقش مؤثری داشتند، اما چون لازمه هر دگرگونی و تغییر و تحول، زمینه‌های داخلی است؛ به همین دلیل ابتدا زمینه‌های داخلی و سپس زمینه‌های خارجی نهضت بررسی شده‌اند. به اعتقاد نویسنده، مهم‎ترین زمینه‌های داخلی که در شروع نهضت مشروطیت نقش داشتند، عبارتند از: پیروزی نهضت تنباکو، ظلم و استبداد پادشاهان قاجاریه بر مردم، نقش مطبوعات، فعالیت گروه‌ها و انجمن‌ها، تلاش علما و روحانیون و روشنفکران غرب‎گرا. وی زمینه‌های خارجی که بیشتر از بقیه در شکل‎گیری نهضت مؤثر بودند را سلطه اقتصادی بیگانگان بر منابع حیاتی و اقتصادی ایران، جنبش‎های آزادی‌خواهی و مشروطه‌طلبی در جهان به‎ویژه در کشورهای همسایه (روسیه و عثمانی) و سرانجام حمایت انگلستان از مشروطیت دانسته است.<ref>ر.ک: همان، ص66</ref>.

در درس هشتم، به بررسی رابطه مدرس و رضا خان پرداخته شده است. آیت‌الله سید حسن مدرس در هنگام آغاز به کار مجلس دوم مشروطه، به‌عنوان مجتهد طراز اول، از سوی مجتهدان نجف، جهت تطبیق قوانین با شرع مقدس، وارد مجلس شد و مردم به علت خصوصیاتش، او را به نمایندگی انتخاب کردند و او هم‎زمان دو وظیفه نمایندگی و نظارت بر تصویب قوانین را انجام می‌داد. وی به‌عنوان رهبر جناح اکثریت مجلس، مبارزات خود را به‌طور علنی علیه رضا خان آغاز کرد. از جمله اقدامات مدرس در مقابل رضا خان، استیضاح او بود که با حمایت اکثریت از رضا خان، به نتیجه نرسید و سرانجام رضا خان او را به مدت نه سال تبعید کرد و در همان حال، او را به شهادت رساند<ref>ر.ک: همان، ص98</ref>.