الشجرة الطيبة في الأرض المخصبة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
خط ۴۸: خط ۴۸:
از ابراهیم مجاب سه فرزند به یادگار ماند: احمد که فرزندی به نام قصر بن هبیره داشت، علی که فرزندش از حاکمان سیرجان بود و محمد حائری خابوری عابد؛ او همان کسی است که نسب نویسنده به ایشان می‌رسد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/26 ر.ک: همان، ص26]</ref>.
از ابراهیم مجاب سه فرزند به یادگار ماند: احمد که فرزندی به نام قصر بن هبیره داشت، علی که فرزندش از حاکمان سیرجان بود و محمد حائری خابوری عابد؛ او همان کسی است که نسب نویسنده به ایشان می‌رسد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/26 ر.ک: همان، ص26]</ref>.


نویسنده در ادامه، هریک از نوادگان امام کاظم را نام برده و اعقاب آن‎ها را برمی‌شمرد، تااینکه به سید خمیس (خمیس بن احمد بن ناصر بن علی بن سلیمان بن جعفر بن موسی بن محمد بن علی ضخیم بن ابوعلی حسن بن محمد حائری بن ابراهیم بن مجاب بن محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع)) می‌رسد. او می‌گوید: سید خمیس دارای فرزندی به نام ابوعبدالله عیسی بود که فرزندی به نام عبدالله داشت و او (عبدالله) فرزندی به نام ابوالحسین احمد داشت و احمد نیز فرزندی به نام ابوالحسین حسن داشت. ابوالحسین حسن فرزندی به نام ابومحمد حسین غریفی داشت که نویسنده در ادامه مباحث کتاب، اعقاب ایشان (حسین بن حسن بن عبدالله بن عیسی بن خمیس) را برمی‌شمرد و او را معرفی می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/28 ر.ک: همان، ص28-29]</ref>. او در غریفه که یکی از روستاهای بحرین است زندگی کرد و در همان ‎جا در سال 1001ق، وفات نمود. در آن قریه مسجدی به نام اوست<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>. ابومحمد حسین غریفی دارای نواده‌ای به نام علوی عتیق حسین است که سید رضا غریفی به ترجمه و اعقاب او می‌پردازد و می‌گوید: او دارای چهار فرزند به نام موسی، نورالدین، [[بلادي بوشهري، عبدالله|عبدالله بلادی]] و سید هاشم بحرانی بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/40 ر.ک: همان، ص40-41]</ref>.
نویسنده در ادامه، هریک از نوادگان امام کاظم را نام برده و اعقاب آن‌ها را برمی‌شمرد، تااینکه به سید خمیس (خمیس بن احمد بن ناصر بن علی بن سلیمان بن جعفر بن موسی بن محمد بن علی ضخیم بن ابوعلی حسن بن محمد حائری بن ابراهیم بن مجاب بن محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع)) می‌رسد. او می‌گوید: سید خمیس دارای فرزندی به نام ابوعبدالله عیسی بود که فرزندی به نام عبدالله داشت و او (عبدالله) فرزندی به نام ابوالحسین احمد داشت و احمد نیز فرزندی به نام ابوالحسین حسن داشت. ابوالحسین حسن فرزندی به نام ابومحمد حسین غریفی داشت که نویسنده در ادامه مباحث کتاب، اعقاب ایشان (حسین بن حسن بن عبدالله بن عیسی بن خمیس) را برمی‌شمرد و او را معرفی می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/28 ر.ک: همان، ص28-29]</ref>. او در غریفه که یکی از روستاهای بحرین است زندگی کرد و در همان ‎جا در سال 1001ق، وفات نمود. در آن قریه مسجدی به نام اوست<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>. ابومحمد حسین غریفی دارای نواده‌ای به نام علوی عتیق حسین است که سید رضا غریفی به ترجمه و اعقاب او می‌پردازد و می‌گوید: او دارای چهار فرزند به نام موسی، نورالدین، [[بلادي بوشهري، عبدالله|عبدالله بلادی]] و سید هاشم بحرانی بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/40 ر.ک: همان، ص40-41]</ref>.


نویسنده در ادامه به ترجمه [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی]] و ذکر عقبه او در طی فنونی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص41-87</ref>. سپس عقبه سید هاشم بن علوی و عقبه او را ذکر نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/112 ر.ک: همان، ص112]</ref>.
نویسنده در ادامه به ترجمه [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی]] و ذکر عقبه او در طی فنونی پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص41-87</ref>. سپس عقبه سید هاشم بن علوی و عقبه او را ذکر نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/112 ر.ک: همان، ص112]</ref>.
خط ۵۷: خط ۵۷:
این کتاب، درباره فرزندان و نوادگان محمد عابد به قلم [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی بوشهری]] در سال 1326ق، نوشته شده و [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] آن را در سال 1422ق، مورد تحقیق قرار داده و منتشر نموده است.
این کتاب، درباره فرزندان و نوادگان محمد عابد به قلم [[بلادي بوشهري، عبدالله|سید عبدالله بلادی بوشهری]] در سال 1326ق، نوشته شده و [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] آن را در سال 1422ق، مورد تحقیق قرار داده و منتشر نموده است.


نویسنده نسبت به ضبط انساب معتقد است که فراگرفتن این علم از واجبات کفائی است که متأسفانه در این عصر (عصر نویسنده) از علوم متروکه بشمار می‌رود... لذا خود به گردآوری اسامی اجداد، آباء، عموها، دایی‎ها و فرزندان آن‎ها اقدام نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/175 ر.ک: همان، ص175]</ref>.
نویسنده نسبت به ضبط انساب معتقد است که فراگرفتن این علم از واجبات کفائی است که متأسفانه در این عصر (عصر نویسنده) از علوم متروکه بشمار می‌رود... لذا خود به گردآوری اسامی اجداد، آباء، عموها، دایی‎ها و فرزندان آن‌ها اقدام نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/175 ر.ک: همان، ص175]</ref>.


همان‎ طور که بیان شد امام کاظم(ع) دارای فرزندانی است که محمد عابد یکی از آن‎هاست. نویسنده می‌گوید: محمد عابد دارای نوادگانی بود که حسین غریفی یکی از آن‎هاست. عتیق حسین که از اعقاب حسین غریفی است، مردی زاهد، عابد، مقدس و کثیر التقوا بود و چهار فرزند به نام‎های هاشم، موسی، نورالدین و [[بلادي بوشهري، عبدالله|عبدالله بلادی]] از او به یادگار مانده است که اعقاب این چهار نفر در بوشهر، بحرین، بصره، محمره، نجف و برخی بلاد دیگر زندگی می‌کنند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/156 ر.ک: همان، ص156]</ref>.
همان‎ طور که بیان شد امام کاظم(ع) دارای فرزندانی است که محمد عابد یکی از آن‌هاست. نویسنده می‌گوید: محمد عابد دارای نوادگانی بود که حسین غریفی یکی از آن‌هاست. عتیق حسین که از اعقاب حسین غریفی است، مردی زاهد، عابد، مقدس و کثیر التقوا بود و چهار فرزند به نام‎های هاشم، موسی، نورالدین و [[بلادي بوشهري، عبدالله|عبدالله بلادی]] از او به یادگار مانده است که اعقاب این چهار نفر در بوشهر، بحرین، بصره، محمره، نجف و برخی بلاد دیگر زندگی می‌کنند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/156 ر.ک: همان، ص156]</ref>.


جد مؤلف که هم‎نام اوست، سیدی جلیل‌القدر، محدث و فقیه بوده و از روات حدیث بشمار می‌رود. این مطلب در کتب بسیاری، همچون «مواقع النجوم» و در خاتمه «مستدرك الوسائل» میرزا حسین نوری، «معراج أهل الكمال» ماحوزی، «لؤلؤة البحرين» شیخ یوسف بحرانی... آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/157 ر.ک: همان، ص157-158]</ref>.
جد مؤلف که هم‎نام اوست، سیدی جلیل‌القدر، محدث و فقیه بوده و از روات حدیث بشمار می‌رود. این مطلب در کتب بسیاری، همچون «مواقع النجوم» و در خاتمه «مستدرك الوسائل» میرزا حسین نوری، «معراج أهل الكمال» ماحوزی، «لؤلؤة البحرين» شیخ یوسف بحرانی... آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16826/1/157 ر.ک: همان، ص157-158]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش