تاریخ ایران دوره هخامنشیان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ط' به 'ه‌ط'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎م' به 'ی‌م')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ط' به 'ه‌ط')
خط ۳۴: خط ۳۴:
فصل اول کتاب نوشته جان مانوئل کوک، در باب ظهور هخامنشیان و بنیان‎گذاری امپراتوری هخامنشی است. در بخش نخست آن به منابع اصلی تاریخ آغازین هخامنشی اشاره شده است:
فصل اول کتاب نوشته جان مانوئل کوک، در باب ظهور هخامنشیان و بنیان‎گذاری امپراتوری هخامنشی است. در بخش نخست آن به منابع اصلی تاریخ آغازین هخامنشی اشاره شده است:
# کتاب تاریخی هرودوت: هرودوت در شاهنشاهی ایران در شهر هالیکارناسوس، واقع در ساحل غربی آسیای صغیر به دنیا آمد. اثر بزرگ او کتاب تاریخ منظمی درباره ظهور و سقوط امپراتوری ایران است.
# کتاب تاریخی هرودوت: هرودوت در شاهنشاهی ایران در شهر هالیکارناسوس، واقع در ساحل غربی آسیای صغیر به دنیا آمد. اثر بزرگ او کتاب تاریخ منظمی درباره ظهور و سقوط امپراتوری ایران است.
# کتب تاریخی کتزیاس: او پزشک پرآوازه‌ای در کنیدوس بود که به اسارت درآمد و پزشک مخصوص شاه ایران شد و تا سال‎ها در این مقام باقی ‎ماند. نویسنده درباره او بیان می‌دارد که بعد از مقایسه و تطبیق کتب وی با متون عاشوری و بابلی درمی‎یابیم که اطلاعات خاصی که می‌دهد کاملا نادرست هستند و احتمالا هنگامی که کتزیاس در دربار ایران بوده، به‎طور جدی در صدد گردآوری مصالح برای تدوین تاریخ مشرق برنیامده.
# کتب تاریخی کتزیاس: او پزشک پرآوازه‌ای در کنیدوس بود که به اسارت درآمد و پزشک مخصوص شاه ایران شد و تا سال‎ها در این مقام باقی ‎ماند. نویسنده درباره او بیان می‌دارد که بعد از مقایسه و تطبیق کتب وی با متون عاشوری و بابلی درمی‎یابیم که اطلاعات خاصی که می‌دهد کاملا نادرست هستند و احتمالا هنگامی که کتزیاس در دربار ایران بوده، به‌طور جدی در صدد گردآوری مصالح برای تدوین تاریخ مشرق برنیامده.
# کتاب کوروپدیا (کوروش‎نامه یا تربیت کوروش): این کتاب، توسط گزنفون نوشته شده است و در آن در هشت کتاب به زندگانی کوروش پرداخته ‎است. نگارنده در مورد این منبع بیان می‌دارد که اگر دلیلی داشتیم که باور کنیم مؤلف آن در صدد گردآوری و انتقال اطلاعات تاریخی اصیلی بوده است، این اثر از اهمیت فوق‎العاده‌ای برخوردار می‎بود.
# کتاب کوروپدیا (کوروش‎نامه یا تربیت کوروش): این کتاب، توسط گزنفون نوشته شده است و در آن در هشت کتاب به زندگانی کوروش پرداخته ‎است. نگارنده در مورد این منبع بیان می‌دارد که اگر دلیلی داشتیم که باور کنیم مؤلف آن در صدد گردآوری و انتقال اطلاعات تاریخی اصیلی بوده است، این اثر از اهمیت فوق‎العاده‌ای برخوردار می‎بود.
# سنگ‎نبشته سه زبانه داریوش: این اثر، بر سینه صخره‌ای در بیستون کنده شده است و دارای یک متن اصلی به زبان پارسی باستان است. از نظر نویسنده، این منبع به‎لحاظ ارزش تحقیقاتی، بهترین اثر است و هیچ متن دیگری به زبان پارسی باستان وجود ندارد که از لحاظ فراخی و اهمیت تاریخی با این سنگ‎نبشته قابل قیاس باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-22</ref>.
# سنگ‎نبشته سه زبانه داریوش: این اثر، بر سینه صخره‌ای در بیستون کنده شده است و دارای یک متن اصلی به زبان پارسی باستان است. از نظر نویسنده، این منبع به‎لحاظ ارزش تحقیقاتی، بهترین اثر است و هیچ متن دیگری به زبان پارسی باستان وجود ندارد که از لحاظ فراخی و اهمیت تاریخی با این سنگ‎نبشته قابل قیاس باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-22</ref>.
خط ۴۴: خط ۴۴:
بخش بعدی پیرامون تحکیم امپراتوری در زمان پادشاهی داریوش و دربار ایران است. نگارنده به‎تفصیل به ویژگی‎های شخصیتی داریوش و کشورگشایی‎های گسترده وی می‌پردازد و سپس به تشریح رسم و رسومات و آیین زندگانی شاه و همسران و فرزندان و درباریان وی و خصوصیات آن‎ها و سایر موضوعات مرتبط با شیوه حکمرانی داریوش پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص32-56</ref>.
بخش بعدی پیرامون تحکیم امپراتوری در زمان پادشاهی داریوش و دربار ایران است. نگارنده به‎تفصیل به ویژگی‎های شخصیتی داریوش و کشورگشایی‎های گسترده وی می‌پردازد و سپس به تشریح رسم و رسومات و آیین زندگانی شاه و همسران و فرزندان و درباریان وی و خصوصیات آن‎ها و سایر موضوعات مرتبط با شیوه حکمرانی داریوش پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص32-56</ref>.


بخش پنجم پیرامون سرزمین پارس است؛ سرزمینی که ایرانیان به آن پارس و یونانیان پرسیس می‌گویند، به‎طور کلی سرزمینی کوهستانی است که در شمال شرقی خلیج فارس واقع شده و حوضه مرتفعی را که تخت جمشید و شیراز در آن قرار گرفته‌اند در بر می‌گیرد. امروزه این سرزمین، فارس نام دارد. هرودوت از ده قبیله یا طائفه نام می‎برد که در سرزمین اصلی پارس اقامت داشته‌اند و فقط سه قبیله از این قبایل وقتی کورش علیه آستیاگ به‎پا خاست، از سوی او بسیج شدند<ref>ر.ک: همان، ص57-63</ref>.
بخش پنجم پیرامون سرزمین پارس است؛ سرزمینی که ایرانیان به آن پارس و یونانیان پرسیس می‌گویند، به‌طور کلی سرزمینی کوهستانی است که در شمال شرقی خلیج فارس واقع شده و حوضه مرتفعی را که تخت جمشید و شیراز در آن قرار گرفته‌اند در بر می‌گیرد. امروزه این سرزمین، فارس نام دارد. هرودوت از ده قبیله یا طائفه نام می‎برد که در سرزمین اصلی پارس اقامت داشته‌اند و فقط سه قبیله از این قبایل وقتی کورش علیه آستیاگ به‎پا خاست، از سوی او بسیج شدند<ref>ر.ک: همان، ص57-63</ref>.


از جمله مباحث مطرح‎شده دیگر در این فصل، موضوع اداره ساتراپی‎ها است، ساتراپ‎ها (حامیان قلمرو) نظیر فرمانداران در ایالت نایبان و جانشینان شاه بودند. حوزه وظایف آن‎ها تمام امور کشوری و لشگری را در بر می‌گرفت و آنها ظاهرا مسئول پرداخت خراج سالانه، ترتیبات امر سربازی‌گری و مسائل قضایی و امنیتی بودند. گفته می‌شود که اعیان و نجیب‎زادگان ایرانی ساکن در ساتراپی‎ها به دربار آن‎ها راه داشتند و به‎عنوان آموزگار در آموزش و پرورش فرزندان آن‎ها خدمت می‌کردند<ref>ر.ک: همان، ص93-104</ref>.
از جمله مباحث مطرح‎شده دیگر در این فصل، موضوع اداره ساتراپی‎ها است، ساتراپ‎ها (حامیان قلمرو) نظیر فرمانداران در ایالت نایبان و جانشینان شاه بودند. حوزه وظایف آن‎ها تمام امور کشوری و لشگری را در بر می‌گرفت و آنها ظاهرا مسئول پرداخت خراج سالانه، ترتیبات امر سربازی‌گری و مسائل قضایی و امنیتی بودند. گفته می‌شود که اعیان و نجیب‎زادگان ایرانی ساکن در ساتراپی‎ها به دربار آن‎ها راه داشتند و به‎عنوان آموزگار در آموزش و پرورش فرزندان آن‎ها خدمت می‌کردند<ref>ر.ک: همان، ص93-104</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش