۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به 'ه‌گ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی'''، مشتمل بر تعدادی از | '''مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی'''، مشتمل بر تعدادی از رساله‌های [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]] است. کتاب با تصحیح و بازنگری [[دستیاری، مجید|مجید دستیاری]]، تحقیق [[روح الله پور، وحيد|وحید روحاللهپور]] منتشر شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
در ابتدای رساله الهیات چنین می‌خوانیم: «حکما حکمت الهی به معنای اعم را چنین تعریف کرده‌اند: «حکمت الهی علمی است که در آن از احوال موجود مطلق، از آن جهت که موجود مطلق است بحث می‌شود» و بنابراین موضوع آن، موجود مطلق است بما هو موجود مطلق. اما غایت و فایده الهیات نیل به سعادت حقیقی است؛ یعنی اتصال نفس انسانی به عقل فعال به سبب انتقاش آن به صور علمیه موجودات. مقاصد و مباحث علم الهیات، یا بحث از عوارض و اوصاف موجود بما هو موجود است و یا بحث از ذوات است و ذوات یا مقولات عشر است، که مانند انواع است برای موجود بما هو موجود و یا اسباب قصوی است برای هر موجود معلولی، پس علم الهیات مشتمل بر سه مقصد است: امور عامه، جواهر و اعراض و الهیات بمعنی الاخص که در آن از ذات و صفات و افعال خدای متعال بحث می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>. | در ابتدای رساله الهیات چنین می‌خوانیم: «حکما حکمت الهی به معنای اعم را چنین تعریف کرده‌اند: «حکمت الهی علمی است که در آن از احوال موجود مطلق، از آن جهت که موجود مطلق است بحث می‌شود» و بنابراین موضوع آن، موجود مطلق است بما هو موجود مطلق. اما غایت و فایده الهیات نیل به سعادت حقیقی است؛ یعنی اتصال نفس انسانی به عقل فعال به سبب انتقاش آن به صور علمیه موجودات. مقاصد و مباحث علم الهیات، یا بحث از عوارض و اوصاف موجود بما هو موجود است و یا بحث از ذوات است و ذوات یا مقولات عشر است، که مانند انواع است برای موجود بما هو موجود و یا اسباب قصوی است برای هر موجود معلولی، پس علم الهیات مشتمل بر سه مقصد است: امور عامه، جواهر و اعراض و الهیات بمعنی الاخص که در آن از ذات و صفات و افعال خدای متعال بحث می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>. | ||
شیوه آثار نویسنده در رسائل، همچون درس ایشان، روشنی و وضوح، در کنار ظرافت و نـکته‌گویی اسـت. درج اشعار و امثال و آیات و روایات مناسب، از ویژگیهای سبکی اوست. دقت در اشعاری که برگزیده و آورده، نشانگر تبحّر وی بر ادبیات شاعرانه فارسی است. خاصه اشعار عرفانی که وی با تسلطی خاص از تکبیتها یـا | شیوه آثار نویسنده در رسائل، همچون درس ایشان، روشنی و وضوح، در کنار ظرافت و نـکته‌گویی اسـت. درج اشعار و امثال و آیات و روایات مناسب، از ویژگیهای سبکی اوست. دقت در اشعاری که برگزیده و آورده، نشانگر تبحّر وی بر ادبیات شاعرانه فارسی است. خاصه اشعار عرفانی که وی با تسلطی خاص از تکبیتها یـا مـجموعه‌های شعر بـهره می‌گرفته است. در بیان و شرح مباحث درازگویی نمی‌کند و ظاهرا از اطناب اجتناب اکید داشته؛ زیرا در هیچ کجا مثلاً وارد مـباحث لغوی یا حاشیه‌ای نمی‌شود، مگر بالضروره و برای تکمیل یک بحث عـمیق کـه درنـگی خاص میطلبد. تنها حاشیه‌های او در این عرصه، همان اشعار و اشارات عرفانی و لطایف حکمی است که ذائقه و ذوق مـطلب، طـلب چنین جستارهایی را دارد. گزینشهای وی در عبارات مورد شرح، گزینش قضایا و جستارهای اصلی و پایه در همان مـباحث اسـت و ایـن مسئله در رساله عالی تعلیقه بر شرح فصوص بهوضوح و درخشش دیده می‌شود؛ امـری که می‌تواند نمونه‌ای برای مدرسان حوزوی و استادان دانشگاهی ما تلقی شود. دو رساله الهـیات و حکمت قدیم، بی‌گمان از بـهترین رسـائل در فلسفه کلاسیک اسلامی است و خصلت درسی درجه اول دارد. بد نیست بهجای بسیاری از جزوات و کتب غامض یا کممایه در برخی از دانشگاه‌ها و حوزه‌ها، این متون مورد استفاده قرار گیرد؛ به شرط آنکه معلمان آزمـوده‌ای از پس آنها برآیند. بههرحال کلیه این آثار دارای خصلت عالی مدرسه‌ای هستند و چه بهعنوان منبع و مأخذ تحقیق و چه بهعنوان متن درسی، بسیار قابل استفاده و ارزشمند میباشند<ref>ر.ک: رضوی، مسعود، ص88-87</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و نمایه آیات، احادیث، اعلام و | فهرست مطالب در ابتدای کتاب و نمایه آیات، احادیث، اعلام و گروه‌ها، کتاب‌ها، اصطلاحات و اشعار در انتهای آن ذکر شده است. | ||
در پاورقیهای کتاب توضیحات مفیدی ذکر شده است. | در پاورقیهای کتاب توضیحات مفیدی ذکر شده است. | ||