۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌س' به 'ی‌س') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
پدرش محمدعلی گلشن (متوفی 1234ق) نیز شاعر بود و اشعاری از او در | پدرش محمدعلی گلشن (متوفی 1234ق) نیز شاعر بود و اشعاری از او در تذکره‌های دوران قاجار، نظیر «دلگشا»، «فارسنامه» و «مجمع الفصحا» نقل شده است. پدربزرگش نیز حکیم و اهل فضل و علم بوده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/5 همان]</ref>. | ||
==تحصیل و زندگی== | ==تحصیل و زندگی== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
در سال 1253 که محمدشاه برای فتح غوریان و قندهار عازم آن دیار گشت، وی ملتزم رکاب بود، ولی در میانه راه، به علت بیماری، با اجازه شاه، به تهران بازگشت. پس از مراجعت شاه، قصیده مفصلی سرود که در آن از دلیری و پیروزی ایرانیان و حسن رفتار محمدشاه با اسیران افغانی و اظهار تنفر از کارشکنی سفیر انگلیس و اشغال سواحل جنوبی ایران بهوسیله کشتیهای جنگی انگلستان، سخن رانده بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/6 همان]</ref>. | در سال 1253 که محمدشاه برای فتح غوریان و قندهار عازم آن دیار گشت، وی ملتزم رکاب بود، ولی در میانه راه، به علت بیماری، با اجازه شاه، به تهران بازگشت. پس از مراجعت شاه، قصیده مفصلی سرود که در آن از دلیری و پیروزی ایرانیان و حسن رفتار محمدشاه با اسیران افغانی و اظهار تنفر از کارشکنی سفیر انگلیس و اشغال سواحل جنوبی ایران بهوسیله کشتیهای جنگی انگلستان، سخن رانده بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/6 همان]</ref>. | ||
قاآنی علاوه بر احاطه کامل به زبان و ادبیات فارسی، زبان عربی و ترکی را به حد کمال می‌دانسته و نیز نخستین شاعر فارسیزبان است که با زبان فرانسه و انگلیسی آشنایی داشته است. میرزا طاهر دیباچهنگار، درباره او نگاشته است که «اندک زمانی در این زبان [فرانسه] بهطوری تسلط یافت که هنگام تکلم اگر به تغییر صورت و لباس رفع شبهه و التباس نمی‌شد، کسی واقف از آن نمی‌گشت که گوینده، پارسی است یا پاریسی». یکی از | قاآنی علاوه بر احاطه کامل به زبان و ادبیات فارسی، زبان عربی و ترکی را به حد کمال می‌دانسته و نیز نخستین شاعر فارسیزبان است که با زبان فرانسه و انگلیسی آشنایی داشته است. میرزا طاهر دیباچهنگار، درباره او نگاشته است که «اندک زمانی در این زبان [فرانسه] بهطوری تسلط یافت که هنگام تکلم اگر به تغییر صورت و لباس رفع شبهه و التباس نمی‌شد، کسی واقف از آن نمی‌گشت که گوینده، پارسی است یا پاریسی». یکی از نشانه‌های فرانسه دانستن قاآنی، ترجمه کتابی به این زبان در امر فلاحت است که امیرکبیر (متوفی 1268ق) به او محول کرد. داستان از این قرار بوده که امیرکبیر پس از رسیدن به صدارت، مواجب شاعر را از فهرست کارکنان دولتی حذف می‌کند و می‌گوید دولت به شاعر نیاز ندارد. شاهزاده اعتضادالسلطنه که در آن زمان، حامی وی بوده، در نزد امیر از قاآنی وساطت کرده و از او درخواست نمود که بار دیگر امر مواجب او را برقرار سازد. امیر می‌پرسد قاآنی غیر از شاعری چه هنر دیگری دارد و چون به عرض می‌رسد که او زبان فرانسه می‌داند، امیر کتابی را در امر فلاحت برای ترجمه به قاآنی سپرد و شاعر هر هفته جزوه‌ای از آن را از فرانسه به فارسی ترجمه می‌کرد و توسط اعتضادالسلطنه پیش امیر می‌فرستاد و در ازای آن، مزدی در حدود پنج تومان آنوقت می‌گرفت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/6 همان، ص6- 7]</ref>. | ||
قاآنی در مدت سه سالی که از 1259 تا 1262ق در شیراز اقامت و فراغتی داشته، به گفته خود، سه چهار ماهی «به تعلیم زبان انگلیسی اشتغال نموده» و در این زبان نیز تا اندازه‌ای پیشرفت کرده بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/7 همان، ص7]</ref>. | قاآنی در مدت سه سالی که از 1259 تا 1262ق در شیراز اقامت و فراغتی داشته، به گفته خود، سه چهار ماهی «به تعلیم زبان انگلیسی اشتغال نموده» و در این زبان نیز تا اندازه‌ای پیشرفت کرده بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/7 همان، ص7]</ref>. | ||