۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نج' به 'نج') |
جز (جایگزینی متن - 'هگ' به 'هگ') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اما تمامی بزرگان سخن فارسی معتقدند که سلمان در میان این انواع، از همه بیشتر در قصیده توانا بود و میگویند که اهمیت سلمان در قصاید شیوای اوست که اغلب در مدح پادشاهان و بزرگان زمان خود سروده است. در بیشتر آنها، قصیدههای معروف استادان پیشین را جواب گفته و به شیوه آنها در تشبیب این قصاید، توصیفات عالی مظاهر طبیعت یا توصیف معشوق دارد که بهخوبی از عهده این امر برآمده است. گرچه در تعداد کمی از قصایدش، بنا بر روال اهل آن زمان، تصنع به کار برده است؛ اما از اینها که بگذریم، شیوه بیان او در قصاید بسیار شیوا و روان و به سبک شاعران | اما تمامی بزرگان سخن فارسی معتقدند که سلمان در میان این انواع، از همه بیشتر در قصیده توانا بود و میگویند که اهمیت سلمان در قصاید شیوای اوست که اغلب در مدح پادشاهان و بزرگان زمان خود سروده است. در بیشتر آنها، قصیدههای معروف استادان پیشین را جواب گفته و به شیوه آنها در تشبیب این قصاید، توصیفات عالی مظاهر طبیعت یا توصیف معشوق دارد که بهخوبی از عهده این امر برآمده است. گرچه در تعداد کمی از قصایدش، بنا بر روال اهل آن زمان، تصنع به کار برده است؛ اما از اینها که بگذریم، شیوه بیان او در قصاید بسیار شیوا و روان و به سبک شاعران قصیدهگوی قرن ششم و آغاز قرن هفتم است. این شاعر، خاتم قصیدهسرایان پارسیگو و مداح است<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی دایرةالمعارف طهور</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == |
ویرایش