۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آوري' به 'آوری'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - 'آوري' به 'آوری') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
تشديد فشار مقامات عثمانى بر مناطق جبل عامل، خاصه بعد از فتح مصر در زمان سلطان سليم اول (918-926ق) و تداوم آن در ايام سلطنت سليمان قانونى (926-974ق)، حارثى را به مهاجرت به ايران واداشت. محققان درباره تاريخ مهاجرت وى به ايران اختلاف نظر دارند. وى نخست به عراق و سپس به ايران مهاجرت كرد. حارثى بعد از مهاجرت به ايران در شهر اصفهان سكنا گزيد. سه سال در آن شهر ماند تا آنكه شاه طهماسب وى را به قزوين دعوت كرد و مقام شيخ‌الاسلامى پايتخت صفويه را بر عهده او گذارد. حارثى اين منصب را تا سال 970ق بر عهده داشت. تغيير در اوضاع سياسى ايران و احتمالا فشار برخى عالمان بر شاه، باعث شد كه شاه طهماسب على‌رغم اعتراف به مقام علمى والاى حارثى، او را از شيخ‌الاسلامى پايتخت بركنار و به منصب شيخ‌الاسلامى مشهد منصوب كند. حارثى مدتى را در مشهد به سربرد. حارثى تا 983ق شيخ‌الاسلامى هرات را نيز بر عهده داشته است. شاه طهماسب به حاكم هرات دستور داده بود تا همه اشراف و اعيان در محفل نماز و وعظ وى شركت كنند. شيخ سپس در 983ق به قزوين بازگشت و از طهماسب اجازه خواست تا براى زيارت بيت‌الله الحرام عازم بلاد عرب شود. شاه به وى اجازه داد اما از بردن شيخ بهائى به همراهش رضايت نداد. | تشديد فشار مقامات عثمانى بر مناطق جبل عامل، خاصه بعد از فتح مصر در زمان سلطان سليم اول (918-926ق) و تداوم آن در ايام سلطنت سليمان قانونى (926-974ق)، حارثى را به مهاجرت به ايران واداشت. محققان درباره تاريخ مهاجرت وى به ايران اختلاف نظر دارند. وى نخست به عراق و سپس به ايران مهاجرت كرد. حارثى بعد از مهاجرت به ايران در شهر اصفهان سكنا گزيد. سه سال در آن شهر ماند تا آنكه شاه طهماسب وى را به قزوين دعوت كرد و مقام شيخ‌الاسلامى پايتخت صفويه را بر عهده او گذارد. حارثى اين منصب را تا سال 970ق بر عهده داشت. تغيير در اوضاع سياسى ايران و احتمالا فشار برخى عالمان بر شاه، باعث شد كه شاه طهماسب على‌رغم اعتراف به مقام علمى والاى حارثى، او را از شيخ‌الاسلامى پايتخت بركنار و به منصب شيخ‌الاسلامى مشهد منصوب كند. حارثى مدتى را در مشهد به سربرد. حارثى تا 983ق شيخ‌الاسلامى هرات را نيز بر عهده داشته است. شاه طهماسب به حاكم هرات دستور داده بود تا همه اشراف و اعيان در محفل نماز و وعظ وى شركت كنند. شيخ سپس در 983ق به قزوين بازگشت و از طهماسب اجازه خواست تا براى زيارت بيت‌الله الحرام عازم بلاد عرب شود. شاه به وى اجازه داد اما از بردن شيخ بهائى به همراهش رضايت نداد. | ||
شيخ حسين پس از انجام فريضه حج، در راه بازگشت به بحرين رسيد و همانجا رحل اقامت افكند و بنا به آنچه افندى از خط شيخ بهائى نقل كرده، شيخ حسين در هشتم ربيع‌الاول سال 984ق در بحرين درگذشت. اندكى بعد مقبره‌اش زيارتگاه عمومى شد. مرگ وى به احتمال، هفت سال پس از آن كه از ايران خارج شده بود، رخ داد. اين بر آن اساس است كه ورود وى را سال 960 بدانيم و اقامت او را در ايران هيجده سال به حساب | شيخ حسين پس از انجام فريضه حج، در راه بازگشت به بحرين رسيد و همانجا رحل اقامت افكند و بنا به آنچه افندى از خط شيخ بهائى نقل كرده، شيخ حسين در هشتم ربيع‌الاول سال 984ق در بحرين درگذشت. اندكى بعد مقبره‌اش زيارتگاه عمومى شد. مرگ وى به احتمال، هفت سال پس از آن كه از ايران خارج شده بود، رخ داد. اين بر آن اساس است كه ورود وى را سال 960 بدانيم و اقامت او را در ايران هيجده سال به حساب آوریم كه به علاوه آن هفت سال، سالِ درگذشت وى 984ق است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||