۵۳٬۳۲۷
ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ کاشف الغطاء، احمد را به کاشفالغطاء، احمد منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«شيخ احمد كاشف الغطاء»، فرزند شيخ على و برادر علامه بزرگوار محمدحسين كاشف الغطاء، يكى از علماى شيعه اماميه، در سال 1295ق، در نجف به دنيا آمد. | «شيخ احمد كاشف الغطاء»، فرزند شيخ على و برادر علامه بزرگوار محمدحسين كاشف الغطاء، يكى از علماى شيعه اماميه، در سال 1295ق، در نجف به دنيا آمد. | ||
==کسب علم و دانش== | |||
وى در ايام كودكى، مقدمات دروس حوزوى را در سامراء آموخت و در سال 1312ق، به اتفاق برادرش در درس آيتالله سيد محمدكاظم يزدى شركت جست و يكى از اوصياى چهارگانه مرحوم سيد گرديد. | وى در ايام كودكى، مقدمات دروس حوزوى را در سامراء آموخت و در سال 1312ق، به اتفاق برادرش در درس آيتالله سيد محمدكاظم يزدى شركت جست و يكى از اوصياى چهارگانه مرحوم سيد گرديد. | ||
خط ۴۷: | خط ۵۰: | ||
استاد كه استعداد درخشان و پشتكارشان را در درس بهخوبى دريافته بود، به آنها احترام زيادى مىگذاشت و علاقه فراوانى به آنها نشان مىداد. آنان نيز پروانهوار دور شمع وجود استاد مىچرخيدند و از او درس مىگرفتند. كمكم جايگاه ويژهاى نزد استاد يافتند و بهخاطر نبوغ و شوق فراوان در زمينه فراگيرى علوم اسلامى و به دستور استاد، به افتخار پاسخگويى به سؤالات شرعى مقلدان استاد نايل آمدند. | استاد كه استعداد درخشان و پشتكارشان را در درس بهخوبى دريافته بود، به آنها احترام زيادى مىگذاشت و علاقه فراوانى به آنها نشان مىداد. آنان نيز پروانهوار دور شمع وجود استاد مىچرخيدند و از او درس مىگرفتند. كمكم جايگاه ويژهاى نزد استاد يافتند و بهخاطر نبوغ و شوق فراوان در زمينه فراگيرى علوم اسلامى و به دستور استاد، به افتخار پاسخگويى به سؤالات شرعى مقلدان استاد نايل آمدند. | ||
ايشان از مراجع تقليد شيعه بود و در كشورهاى عربى، مقلدان زيادى داشت و پشتوانه محكمى براى برادرش به حساب مىآمد. | |||
در اين ميان، استاد كه در حال نگارش كتاب «العروة الوثقى» براى پاسخگويى به سؤالهاى شرعى مردم بود، احمد و محمدحسين، به يارى استاد شتافتند و در چاپ كتاب، نقش مؤثرى را ايفا كردند و از دانشوران مجمع فقهى آيتالله يزدى به شمار آمدند. استاد چنان به اين دو برادر اعتماد داشت كه آنان را جزو اوصياى چهارگانهاش معرفى كرد. | در اين ميان، استاد كه در حال نگارش كتاب «العروة الوثقى» براى پاسخگويى به سؤالهاى شرعى مردم بود، احمد و محمدحسين، به يارى استاد شتافتند و در چاپ كتاب، نقش مؤثرى را ايفا كردند و از دانشوران مجمع فقهى آيتالله يزدى به شمار آمدند. استاد چنان به اين دو برادر اعتماد داشت كه آنان را جزو اوصياى چهارگانهاش معرفى كرد. | ||
==شاگردان== | |||
برخى از شاگردان اين عالم بزرگ عبارتند از: آيتالله مرعشى نجفى، شيخ جعفر بن حاج محمد بن عبد الله بن محمدتقى معروف به نقدى و حاج شيخ ابراهيم بن حاج شيخ عباس عاملى. | برخى از شاگردان اين عالم بزرگ عبارتند از: آيتالله مرعشى نجفى، شيخ جعفر بن حاج محمد بن عبد الله بن محمدتقى معروف به نقدى و حاج شيخ ابراهيم بن حاج شيخ عباس عاملى. | ||
==آثار== | |||
وى تأليفات بسيارى دارد و در علوم مختلف، بهخصوص فقه و اصول، تبحرى خاص داشت. | وى تأليفات بسيارى دارد و در علوم مختلف، بهخصوص فقه و اصول، تبحرى خاص داشت. | ||
از جمله آثار ايشان، مىتوان به كتابهاى زير اشاره كرد: | |||
# أحسن الحديث في الوصايا و المواريث؛ | |||
# قلائد الدرر في مناسك من حج و اعتمر؛ | |||
# سفينة النجاة و مشكاة الهدى و مصباح السعادات؛ | |||
==وفات== | |||
وی در سن 49 سالگى در سال 1344ق، در بغداد رحلت كرده و در نجف اشرف دفن گرديد. عروج روح بلندش، ضربه بزرگى براى برادر و ثلمهاى جبرانناپذير براى اسلام بود. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# پايگاه خبرى حوزهنت، يكشنبه 21 فروردين 1390ش. | |||
# مدرس، ميرزا محمدعلى، «ريحانة الأدب»، ج 6، ص 277. | |||
# رازى، شيخ محمدشريف، «گنجينه دانشمندان»، ج 2، ص 120. | |||
# الزركلى، خير الدين بن محمود بن محمد «الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعمرين و المستشرقين»، ج 1، ص 183. | |||
ویرایش