عصرة المنجود فی علم الكلام: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت')
جز (جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د')
خط ۳۸: خط ۳۸:
# دیگر اینکه این کتاب از انوار کتاب الهی و آثار ائمه اهل‎بیت(ع) اقتباس شده، پس عصرة المنجود (پناهگاه اندوهگین) از تمامی غم‎ها و اندوه‎هاست<ref>ر.ک: مقدمه، ص16</ref>‎.
# دیگر اینکه این کتاب از انوار کتاب الهی و آثار ائمه اهل‎بیت(ع) اقتباس شده، پس عصرة المنجود (پناهگاه اندوهگین) از تمامی غم‎ها و اندوه‎هاست<ref>ر.ک: مقدمه، ص16</ref>‎.


«[[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم في مستحقي التقديم]]»، مهم‎ترین‎ و مفصل‎ترین‎ اثر‎ [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] است و شهرت وی نیز به سبب‎ تألیف‎ همین اثـر اسـت. به جهت قوت علمى و قدرت بیان، برخى آن را در‎ مباحث‎ امامت‎ بهترین کتاب پس از «[[الشافي في الإمامة|الشافي]]» اثر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضى علم‎الهدى]] می‎دانند، بلکه مى‎توان گفت این‎ اثر‎ را بر آن ترجیح داده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ص243؛ میرشریفی، سید علی، ص36</ref>‎.
«[[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم في مستحقي التقديم]]»، مهم‎ترین‎ و مفصل‎ترین‎ اثر‎ [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] است و شهرت وی نیز به سبب‎ تألیف‎ همین اثـر اسـت. به جهت قوت علمى و قدرت بیان، برخى آن را در‎ مباحث‎ امامت‎ بهترین کتاب پس از «[[الشافي في الإمامة|الشافي]]» اثر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضى علم‎الهدى]] می‌دانند، بلکه مى‎توان گفت این‎ اثر‎ را بر آن ترجیح داده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ص243؛ میرشریفی، سید علی، ص36</ref>‎.


عصرة المنجود که بـعد‎ از‎ [[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|صراط‎ مستقیم]] به نگارش درآمـده اسـت، بـا توجه به مباحث مطرح‎شده در آن مى‎توان آن‎ را‎ مکمل‎ [[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم]] دانست<ref>ر.ک: شهسواری، حسین، ص60؛ دیانت، علی‌اکبر، ص243</ref>‎ و باید پس از آن تألیف شده باشد؛ زیرا بارها در آن به این کتاب ارجاع داده است<ref>ر.ک: میرشریفی، سید علی، ص37</ref>‎.
عصرة المنجود که بـعد‎ از‎ [[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|صراط‎ مستقیم]] به نگارش درآمـده اسـت، بـا توجه به مباحث مطرح‎شده در آن مى‎توان آن‎ را‎ مکمل‎ [[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم]] دانست<ref>ر.ک: شهسواری، حسین، ص60؛ دیانت، علی‌اکبر، ص243</ref>‎ و باید پس از آن تألیف شده باشد؛ زیرا بارها در آن به این کتاب ارجاع داده است<ref>ر.ک: میرشریفی، سید علی، ص37</ref>‎.
خط ۴۶: خط ۴۶:
از نکات برجسته در آثار کلامی وی، اهتمام به ارائه شواهد متنوع از گفته‎های صاحبان اقوال و مستندسازی و نیز گردآوری آراء پیروان فرق و مذاهب گوناگون است و از این رهگذر منقولات او را باید دربردارنده آثاری دانست که در طول زمان از میان رفته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>‎.
از نکات برجسته در آثار کلامی وی، اهتمام به ارائه شواهد متنوع از گفته‎های صاحبان اقوال و مستندسازی و نیز گردآوری آراء پیروان فرق و مذاهب گوناگون است و از این رهگذر منقولات او را باید دربردارنده آثاری دانست که در طول زمان از میان رفته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>‎.


اثر مهم وی عصرة المنجود دربردارنده موضوعات و باب‌های مختلف علم کلام است. چنان‎که اشاره شد وی در این اثر از شیوه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین]] دوری گزیده و به متکلمان امامی پیش از او نظر داشته است. در مقام مقایسه میان آنان با آثار کلامی [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین‎طوسی]]، باید گفت: [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در این کتاب، کلام خود را با سخن از ضرورت بحث عقلی آغاز می‌کند و «مباحث وجود و احکام آن» در کتاب‌های [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] و پیروان او، جای خود را در این کتاب به «وجوب معرفت و طرق آن» داده است. دیگر آنکه برخلاف این آثار که به علت فلسفی شدن نظم مباحث، از موضوعاتی همچون «ضرورت شکر»، «معرفت حدوث اجسام»، «خَلق اعمال»، «استطاعت»، «خلق قرآن» و «مؤمن فاسق» در آنها سخنی نرفته است، [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در کتاب خود به شیوه قدما به‎تفصیل به این مباحث پرداخته است. از همین روست که به اقوال و آراء و ادله معتزله تمایل نشان می‎دهد. پیداست که این اختلاف روش، تنها در نگرش کلامی وی بوده و در مسائلی چون «فلک» که صبغه فلسفی بحث بیشتر است، به آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] استناد می‎جوید. با توجه به یادکرد [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] از الصراط المستقيم، در عصرة المنجود، باید گفت این کتاب ظاهراً در دو دهه پایانی عمر او نگاشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص244-243</ref>‎.
اثر مهم وی عصرة المنجود دربردارنده موضوعات و باب‌های مختلف علم کلام است. چنان‎که اشاره شد وی در این اثر از شیوه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین]] دوری گزیده و به متکلمان امامی پیش از او نظر داشته است. در مقام مقایسه میان آنان با آثار کلامی [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین‎طوسی]]، باید گفت: [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در این کتاب، کلام خود را با سخن از ضرورت بحث عقلی آغاز می‌کند و «مباحث وجود و احکام آن» در کتاب‌های [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] و پیروان او، جای خود را در این کتاب به «وجوب معرفت و طرق آن» داده است. دیگر آنکه برخلاف این آثار که به علت فلسفی شدن نظم مباحث، از موضوعاتی همچون «ضرورت شکر»، «معرفت حدوث اجسام»، «خَلق اعمال»، «استطاعت»، «خلق قرآن» و «مؤمن فاسق» در آنها سخنی نرفته است، [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در کتاب خود به شیوه قدما به‎تفصیل به این مباحث پرداخته است. از همین روست که به اقوال و آراء و ادله معتزله تمایل نشان می‌دهد. پیداست که این اختلاف روش، تنها در نگرش کلامی وی بوده و در مسائلی چون «فلک» که صبغه فلسفی بحث بیشتر است، به آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] استناد می‎جوید. با توجه به یادکرد [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] از الصراط المستقيم، در عصرة المنجود، باید گفت این کتاب ظاهراً در دو دهه پایانی عمر او نگاشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص244-243</ref>‎.


===ویژگی‎های کتاب===
===ویژگی‎های کتاب===
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش