رفع الشبهات عن الأنبياء(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رفع الشبهات عن الأنبياء(ع)'''، اثر [[صدر، محمد|سید محمد صدر]] (1362-1419ق)، کتابی است که نویسنده در آن در صدد پاسخ به شبهاتی است که بر اثر برداشت ناصواب از آیات قرآن پیرامون انبیاء حاصل می‎شود. به دنبال این اثر، اثری با عنوان «أشعة من عقائد الإسلام»، از همین نویسنده آمده است.

'''وَ عَصىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوىٰ''' (طه: 121) (و آدم پروردگارش را نافرمانی کرد و بیراهه رفت)، چنین فهمیده می‎شود که حضرت آدم، مرتکب معصیت شده است؛ لذا از خداوند طلب مغفرت و توبه می‌کند: '''قٰالاٰ رَبَّنٰا ظَلَمْنٰا أَنْفُسَنٰا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنٰا وَ تَرْحَمْنٰا لَنَكونَنَّ مِنَ اَلْخٰاسِرِينَ''' (اعراف: 23) (گفتند: پروردگارا! ما بر خود ستم ورزیدیم و اگر ما را نیامرزی و به ما رحم نکنی مسلماً از زیانکاران خواهیم بود) و خداوند توبه او را می‌پذیرد: '''فَتٰابَ عَلَيهِ إِنَّهُ هُوَ اَلتَّوّٰابُ اَلرَّحِيمُ''' (بقره: 37) (و پروردگار توبه‌اش را پذیرفت؛ زیرا او بسیار توبه‎پذیر و مهربان است).

از جمله شبهاتی که نسبت به پیامبر اعظم(ص) بیان شده این است که با توجه به آیات شریفه '''وَ لَوْ كنْتُ أَعْلَمُ اَلْغَيبَ لاَسْتَكثَرْتُ مِنَ اَلْخَيرِ وَ مٰا مَسَّنِي السُّوءُ... ''' (اعراف: 188) (و اگر غیب می‌دانستم، یقیناً برای خود از هر خیری فراوان و بسیار فراهم می‌کردم و هیچ گزند و آسیبی به من نمی‌رسید) و '''لاٰ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُم''' (توبه: 101) (تو آنان (منافقان) را نمی‎شناسی؛ ما آنان را می‎شناسیم)، پیامبر(ص) از غیب اطلاعی نداشته؛ به‎گونه‌ای که حتی منافقین امت خویش را نمی‎شناخته است.