۱۱۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''محمدمحسن بن علی بن محمدرضا بن محسن بن | '''محمدمحسن بن علی بن محمدرضا بن محسن بن علیاکبر بن باقر منزوی تهرانی''' معروف به '''شيخ آقابزرگ تهرانى'''( ۱۲۹۳-۱۳۸۹ق/۱۸۷۶-۱۹۷۰م) فقیه و کتابشناس شیعی امامی که در بين مردم و نیز در مجامع علمى به «آقابزرگ» معروف است. اما لقب خانوادگىاش «منزوى» است و اين لقب را در سال 1350ق گرفت. خانوادهاش در تهران به «محسنى» مشهور است تا نسبت وى را به جدش حاج محسن برساند. خانواده ايشان علم و تجارت را يكجا جمع كرده است. | ||
== ولادت و وفات == | == ولادت و وفات == | ||
در سال | در سال 1293ق مطابق با 1254ش در تهران به دنيا آمد و در تاريخ 1389ق مطابق با 1347ش چشم از جهان فروبست. | ||
== تحصيلات == | == تحصيلات == | ||
مدرسه نخست او همان خانوادهاش بود و كتابخانه (يا مكتبخانه) محلهاش. در محله «پامنار» حروف الفباء و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسى و ديوانهاى اشعارى بهره برد و مجموعهاى از معارف دينى و ارقام هندى را فرا گرفت. در سال 1303 ه.ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقا بزرگ لباس روحانيت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى كتاب جامع المقدمات بپردازد او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجويد، اصول فقه و حساب را نزد صاحبنظران اين رشتهها تحصيل كرد. | |||
ویرایش