تلخيص كتاب القياس: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ه' به 'ه‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت')
خط ۳۱: خط ۳۱:
'''تلخيص كتاب القياس'''، چنان‎که از نام آن پیداست، تلخیص کتاب «القياس» از کتاب «ارگانون» یا «[[منطق ارسطو|منطق]]» [[ارسطو]] است که توسط [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، تلخیص شده است. این کتاب، سومین بخش از مجموعه آثار [[ارسطو]] می‎باشد (این بخش‎ها به ترتیب عبارتند از: قاطیغوریاس (مقولات ده‎گانه)؛ بارى ارمینیاس (قضایا)؛ آنالوطیقاى اول (قیاس)؛ آنالوطیقاى دوم (برهان)؛ طوبیقا (جدل)؛ سوفسطیقا (سفسطه و مغالطه)؛ ریطوریقا (خطابه)؛ بوطیقا (شعر) و ایساغوجى).
'''تلخيص كتاب القياس'''، چنان‎که از نام آن پیداست، تلخیص کتاب «القياس» از کتاب «ارگانون» یا «[[منطق ارسطو|منطق]]» [[ارسطو]] است که توسط [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، تلخیص شده است. این کتاب، سومین بخش از مجموعه آثار [[ارسطو]] می‎باشد (این بخش‎ها به ترتیب عبارتند از: قاطیغوریاس (مقولات ده‎گانه)؛ بارى ارمینیاس (قضایا)؛ آنالوطیقاى اول (قیاس)؛ آنالوطیقاى دوم (برهان)؛ طوبیقا (جدل)؛ سوفسطیقا (سفسطه و مغالطه)؛ ریطوریقا (خطابه)؛ بوطیقا (شعر) و ایساغوجى).


در واقع شرح‎های ابن رشد بر آثار [[ارسطو]] را می‎توان به سه دسته کلی، تقسیم کرد: شرح‎های مفصل و بزرگ که «تفسیر» یا «شرح» نامیده می‌شوند، شرح‎های متوسط موسوم به «تلخیص» و خلاصه‌های نوشته‌های [[ارسطو]] که «جامع» و در جمع، «جوامع» نام دارند. شیوه کار ابن رشد در «تفسیرها» چنین است که نخست پاره‌هایی از متن ارسطو را از ترجمه عربی آنها نقل می‌کند و سپس به تفسیر دقیق و ژرف آنها می‌پردازد و در این رهگذر از آنچه از تفاسیر شارحان یونانی ترجمه‎شده به عربی، در دست داشته است، بهره می‎گیرد و گاه نیز از آنها انتقاد می‌کند و سرانجام برداشت خود را از متن [[ارسطو]] توضیح می‌دهد. در خلاصه‌ها یا «جوامع» وی همیشه از سوی خود سخن می‎گوید، درحالی‎که عقاید و نظریات [[ارسطو]] را بیان می‎‎کند و در این رهگذر از نوشته‌های دیگر وی برای توضیح و تکمیل متن در دست، بهره می‎گیرد و از خودش نیز مطالبی بر آنها می‌افزاید<ref>ر.ک: خراسانی، شرف‎الدین، ج3، ص560-‎561</ref>.
در واقع شرح‎های ابن رشد بر آثار [[ارسطو]] را می‌توان به سه دسته کلی، تقسیم کرد: شرح‎های مفصل و بزرگ که «تفسیر» یا «شرح» نامیده می‌شوند، شرح‎های متوسط موسوم به «تلخیص» و خلاصه‌های نوشته‌های [[ارسطو]] که «جامع» و در جمع، «جوامع» نام دارند. شیوه کار ابن رشد در «تفسیرها» چنین است که نخست پاره‌هایی از متن ارسطو را از ترجمه عربی آنها نقل می‌کند و سپس به تفسیر دقیق و ژرف آنها می‌پردازد و در این رهگذر از آنچه از تفاسیر شارحان یونانی ترجمه‎شده به عربی، در دست داشته است، بهره می‎گیرد و گاه نیز از آنها انتقاد می‌کند و سرانجام برداشت خود را از متن [[ارسطو]] توضیح می‌دهد. در خلاصه‌ها یا «جوامع» وی همیشه از سوی خود سخن می‎گوید، درحالی‎که عقاید و نظریات [[ارسطو]] را بیان می‎‎کند و در این رهگذر از نوشته‌های دیگر وی برای توضیح و تکمیل متن در دست، بهره می‎گیرد و از خودش نیز مطالبی بر آنها می‌افزاید<ref>ر.ک: خراسانی، شرف‎الدین، ج3، ص560-‎561</ref>.


اما در شرح‎های متوسط یا «تلخیص‎ها»، که اثر حاضر نیز از جمله آنها می‎باشد، وی کلمات اول متن [[ارسطو]] را نقل و سپس بقیه مطالب را به زبان خودش شرح می‌دهد و توضیحات و نظریات شخصی و مطالبی از منابع فیلسوفان اسلامی را نیز بر آنها می‌افزاید؛ به‎گونه‌ای که اثر، به‎صورت نوشته مستقلی آشکار می‌شود که گفته‌های [[ارسطو]] و [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] به هم آمیخته شده و نمی‎توان آنها را از یکدیگر تشخیص داد<ref>ر.ک: همان</ref>.
اما در شرح‎های متوسط یا «تلخیص‎ها»، که اثر حاضر نیز از جمله آنها می‎باشد، وی کلمات اول متن [[ارسطو]] را نقل و سپس بقیه مطالب را به زبان خودش شرح می‌دهد و توضیحات و نظریات شخصی و مطالبی از منابع فیلسوفان اسلامی را نیز بر آنها می‌افزاید؛ به‎گونه‌ای که اثر، به‎صورت نوشته مستقلی آشکار می‌شود که گفته‌های [[ارسطو]] و [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] به هم آمیخته شده و نمی‌توان آنها را از یکدیگر تشخیص داد<ref>ر.ک: همان</ref>.


کتاب به قلم محمود قاسم تحقیق و با دو مقدمه از تشارلس بترورث (مصحح) و احمد عبدالمجید هریدی (مصحح)، آغاز شده است. در مقدمه نخست، به بیان این نکته پرداخته شده است که اثر حاضر، جزء سوم از اجزای هشت‎گانه اقسام تلخیص [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] از کتب [[منطق ارسطو|منطق]] [[ارسطو]] می‎باشد، اما از آنجا که تلخیص «ایساغوجی» پیش از آن به چاپ رسیده، این کتاب جزء چهارم نشریه محسوب می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه نخست، ص49</ref>.
کتاب به قلم محمود قاسم تحقیق و با دو مقدمه از تشارلس بترورث (مصحح) و احمد عبدالمجید هریدی (مصحح)، آغاز شده است. در مقدمه نخست، به بیان این نکته پرداخته شده است که اثر حاضر، جزء سوم از اجزای هشت‎گانه اقسام تلخیص [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] از کتب [[منطق ارسطو|منطق]] [[ارسطو]] می‎باشد، اما از آنجا که تلخیص «ایساغوجی» پیش از آن به چاپ رسیده، این کتاب جزء چهارم نشریه محسوب می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه نخست، ص49</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش