المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب دوم که در بیان اقسام ممکنات است، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. ممکن در اولین تقسیم به جوهر و عرض تقسیم می‎شود. بیان عرض و جوهر و خواص مشترک و مختصشان در این جلد صورت گرفته است. مقدمه، بیانگر مباحث هرکدام از جوهر و عرض من حیث هو است. نویسنده در مباحث مختص هرکدام، عرض را بر جوهر مقدم کرده و مقولات تسع را هم در آنجا بیان کرده است. مجموعه این امور در پنج فن می‎گنجند؛ فن اول در توضیح «کم» و احکام و اقسام آن است که مباحث متناهی و نامتناهی و احکام خط و سطح و جسم و حقیقت مکان، حقیقت جهت و چگونگی تنظیم آن در مرکز و محیط و... به آن مربوط و در اینجا بیان می‎شوند. فن دوم، مشتمل بر احکام «کیف» است که خودش در یک مقدمه و چهار قسم بیان شده است؛ قسم اول درباره کیفیات محسوسه است که مباحثش با کیفیات ملموس مانند حرارت و برودت و رطوبت و خشکی و... شروع می‎شود و حدود و رسوم و خواص آن بیان می‎گردد و آرای باطل درباره آنها در این بخش بیان و رد می‎شود. سپس کیفیات مبصره مانند رنگ و نور و سپس کیفیات مسموعه و مشمومه و مذوقه و ملموسه بیان می‎شود. در قسم دوم وضعیت کیفیاتی که به قوه و لاقوه نامیده شده‌اند، بررسی می‎شود، در قسم سوم کیفیات نفسانی مانند علم و خلق بیان می‎گردد و به‎مناسبت، اقوال در علم و عالم و معلوم و اصول و فروع مباحث مرتبط به آن به‎صورت مفصل توضیح می‎یابند. مباحث علم در این کتاب به‎گونه‌ای است که مانند آن را در کتاب‌های پیشینیان نمی‌توان یافت. نویسنده در قسم چهارم، کیفیات مختص به کمیات مانند استداره و تثلیث و تربیع و زاویه و شکل و... را بیان می‌کند. در فن سوم، مقولات نسبی (هفت مقوله باقی‎مانده) بیان می‎شود. نویسنده با بیان حقیقت «اضافه» و احکام و خواصش ‎آغاز می‌کند و از این این بحث می‎نماید که آیا این مقوله در اعیان وجود دارد یا نه؟ سپس اقسام آن، از کلی و جزئی و مماس و مشافع و ملتصق و... را بیان می‌کند. این مباحث به‎صورت پراکنده در کتاب‌های حکمای پیشین موجود است که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] آنها را به‎صورت یکجا در اینجا جمع کرده است. علت این امر این است که وی آنها را از امور اضافی می‎شمارد. این فن با بیان مقولات وضع و این و متی و جده و ان یفعل و ان ینفعل و احکام و خواصشان به پایان می‌رسد. فن چهارم، خودش دارای مقدمه و چهار قسم و یک خاتمه است. در مقدمه حدود و تعاریف علت بیان شده و در چهار قسم، انواع علت‎های صوری، مادی، فاعلی و غایی توضیح داده شده‌اند و در خاتمه امور مشترک بین این علل چهارگانه. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در فن پنجم، احکام حرکت و زمان را بیان می‎نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/6 ر.ک: همان، ص6-8]</ref>.

[[فخر رازی، محمد بن عمر|محمد بن عمر فخر رازی]]، در کتاب سوم، به الهیات بالمعنی الاخص (الهیات محض) می‌پردازد و مباحث آن را در چهار باب بیان می‌کند. او در باب اول به اثبات واجب تعالی و وحدت او و تنزهش از جهات کثرت و همسانی با جواهر و اعراض می‌پردازد و در باب دوم به شرح صفات واجب تعالی و علم او به کلیات و جزئیات و شرح اراده و قدرت او و تمامیت و خیر و حق محض بودن او می‌پردازد و همچنین بیان می‎دارد که عقول بشری از احاطه به واجب تعالی و تعداد اقسام اسمای الهی ناتوان است. باب سوم کتاب سوم، درباره افعال الهی است؛ در این باب از کیفیت صدور افعال از خداوند بحث می‎شود و آنچه درباره عقول عشره و کیفیت ترتب آنها و چگونگی بیان اسطقسات از آنها گفته شده، گردآوری شده و بیان می‎گردد که آنچه از ممکنات پا به عرصه وجود می‎نهند به دلیل قضا و قدرشان است. پس از این مباحث، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] درباره چگونگی دخول شر در قضای الهی توضیح می‎دهد. کتاب سوم، با بیان ضرورت وجود پیامبر و اشاره به ویژگی‎های او پایان می‌پذیرد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/8 ر.ک: همان، ص8-9]</ref>.