معادشناسی (سبحانی): تفاوت میان نسخه‌ها

معادشناسی (سبحانی) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۳

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۴: / خط ۴۴: @@
 ===بخش اول===
-[[شیروانی، علی|دکتر شیروانی]] در بخش اول، به «مروری بر مباحث معاد» پرداخته است. او سه دلیلِ عبث بودن دنیا بدون معاد، معاد مقتضای عدل الهی و معاد مقتضای رحمت الهی را از عوامل ضرورت معاد مطرح می‌نماید و درباره هرکدام توضیحی مختصر ارائه می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. سپس از انگیزه منکرین معاد سخن به میان می‎آورد. او در این رابطه می‎گوید: پیروی از هوا و هوس، زمینه انکار معاد و استبعاد وقوع آن را در ذهن باطل‎گرایان فراهم می‌سازد و با بهانه‎های گوناگون از پذیرش آن خودداری می‎کنند<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.
+[[شیروانی، علی|دکتر شیروانی]] در بخش اول، به «مروری بر مباحث معاد» پرداخته است. او سه دلیلِ عبث بودن دنیا بدون معاد، معاد مقتضای عدل الهی و معاد مقتضای رحمت الهی را از عوامل ضرورت معاد مطرح می‌نماید و درباره هرکدام توضیحی مختصر ارائه می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. سپس از انگیزه منکرین معاد سخن به میان می‎آورد. او در این رابطه می‎گوید: پیروی از هوا و هوس، زمینه انکار معاد و استبعاد وقوع آن را در ذهن باطل‎گرایان فراهم می‌سازد و با بهانه‎های گوناگون از پذیرش آن خودداری می‌کنند<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.
 او درباره مرگ می‎گوید: مرگ، نیستی و نابودی نیست، بلکه انتقال از عالمی به عالم دیگر است و حیات انسان پس از مرگ به‎گونه‌ای دیگر ادامه می‎یابد<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. حیات پس از مرگ ابتدا در برزخ ادامه می‎یابد. آیات قرآن و روایات متواتری بر این مدعا گواهی می‎دهند که انسان پس از مرگ به‎یکباره وارد عالم قیامت کبرا نمی‌شود، بلکه میان دنیا و آخرت، دوره‌ای می‎گذارند که برزخ نامیده می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. در برزخ نیز همچون قیامت سؤال و مؤاخذه وجود دارد؛ لیک این سؤال و مؤاخذه، اختصاص به مؤمنان و ظالمان دارد و شامل مستضعفان و متوسطان نمی‌شود. [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]] در این‎باره از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نقل نموده که آن حضرت فرموده: در قبر تنها از کسانی سؤال و مؤاخذه خواهد شد که دارای ایمان محض یا کفر محض باشند و دیگران به حال خود رها می‌شوند<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>.
@@ خط ۵۸: / خط ۵۸: @@
 ===ارزیابی ترجمه===
-در تقریظ [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانی]]، به چگونگی ترجمه اشاره شده است. او می‎گوید: این‎جانب بخشی از این ترجمه را از نظر گذراندم و آن را کاملاً با متن برابر یافتم و حاکی از آن است که مترجم بر هر دو زبان تسلط داشته و در نویسندگی فارسی قوی و تواناست. بااینکه کتاب، شرایط اصولی ترجمه را داراست، ولی درعین‎حال، نگارش، کاملاً فارسی است و خواننده احساس نمی‎کند که آنچه می‌خواند، ترجمه از کتاب عربی است و این خود یکی از مزایای ترجمه کامل است که گاهی از آن غفلت می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص46</ref>.
+در تقریظ [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانی]]، به چگونگی ترجمه اشاره شده است. او می‎گوید: این‎جانب بخشی از این ترجمه را از نظر گذراندم و آن را کاملاً با متن برابر یافتم و حاکی از آن است که مترجم بر هر دو زبان تسلط داشته و در نویسندگی فارسی قوی و تواناست. بااینکه کتاب، شرایط اصولی ترجمه را داراست، ولی درعین‎حال، نگارش، کاملاً فارسی است و خواننده احساس نمی‌کند که آنچه می‌خواند، ترجمه از کتاب عربی است و این خود یکی از مزایای ترجمه کامل است که گاهی از آن غفلت می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص46</ref>.
 ===تفاوت متن اصلی با ترجمه===