۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یف' به 'یف') |
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''وجود بیکف تو تنگ عیش بود چنان''|2='' که امن و سلوت | {{ب|''وجود بیکف تو تنگ عیش بود چنان''|2='' که امن و سلوت میخواند من و سلوی را''}} | ||
{{ب|''وجوه جود تو رایج فتاد اگرنه وجود''|2=''به نیمه بازِ قضا میفروخت اجری را''}} | {{ب|''وجوه جود تو رایج فتاد اگرنه وجود''|2=''به نیمه بازِ قضا میفروخت اجری را''}} | ||
{{ب|''زهی روایح جودت ز راه استعداد ''|2=''امید شرکت احیا فکنده موتی را''<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/27243/44 ر.ک: همان]</ref>}}{{پایان شعر}} | {{ب|''زهی روایح جودت ز راه استعداد ''|2=''امید شرکت احیا فکنده موتی را''<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/27243/44 ر.ک: همان]</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
{{ب|''کسی که مدت سی سال شعر باطل گفت ''|2=''خدای بر همه کامیش داد پیروزی''<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/51 ر.ک: همان، ص52-51]</ref>}}{{پایان شعر}} | {{ب|''کسی که مدت سی سال شعر باطل گفت ''|2=''خدای بر همه کامیش داد پیروزی''<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/51 ر.ک: همان، ص52-51]</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
انوری خود را شاعری روانطبع و باریک دانسته و شعر خود را شعری | انوری خود را شاعری روانطبع و باریک دانسته و شعر خود را شعری بیخلل و خاطر خود را چون آتش و زبان خود را چون آب روان دانسته است و از اینکه ممدوح درخور قصاید مدحی و معشوقی در شأن غزلهای عاشقانه او نیست، دریغ و افسوس میخورد و میگوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''خاطری چون آتشم هست و زبانی همچو آب ''|2=''فکرت تیز و ذکاء نیک و شعر | {{ب|''خاطری چون آتشم هست و زبانی همچو آب ''|2=''فکرت تیز و ذکاء نیک و شعر بیخلل''}} | ||
{{ب|''ای دریغا نیست ممدوحی سزاوار مدیح''|2=''وی دریغا نیست معشوقی سزاوار غزل''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''ای دریغا نیست ممدوحی سزاوار مدیح''|2=''وی دریغا نیست معشوقی سزاوار غزل''}}{{پایان شعر}} | ||
و شاید به استناد به همین شعر خود اوست که [[قزوینی، زکریا بن محمد|قزوینی]] در «[[آثار البلاد و أخبار العباد|آثار البلاد]]» شعر [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] را «روانتر از آب» توصیف کرد و آن را همپایه شعر ابوالعتاهیه در ادب عربی دانسته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/46 ر.ک: همان، ص46]</ref>. | و شاید به استناد به همین شعر خود اوست که [[قزوینی، زکریا بن محمد|قزوینی]] در «[[آثار البلاد و أخبار العباد|آثار البلاد]]» شعر [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] را «روانتر از آب» توصیف کرد و آن را همپایه شعر ابوالعتاهیه در ادب عربی دانسته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/46 ر.ک: همان، ص46]</ref>. |
ویرایش