غزلیات خواجوی کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
جز (جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۸: خط ۳۸:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
ناشر اثر در مقدمه کتاب با اشاره به بی‎مهری در معرفی آثار و اندیشه‎های مشاهیر و مفاخر کرمان می‌نویسد: «کرمان علی‎رغم آن‎همه غنای معنوی و ارزش‎های وسیع مادی و قدمت تاریخی، مع‎الاسف ناشناخته و مهجور مانده و صد البته تاوان سنگینی را از این بابت پرداخته است. چه امکانات وسیع مادی و اندیشه‎های منور و روشنی که مستور بودند و بلااستفاده ماندند و سرانجام در خاک شدند. طبیعی است موقعیت‎هایی این‎چنین، ارزش‎ها را به هدر داده و شکوفایی استعدادها را مانع می‎شود. جای بسی تأسف است که علم و آگاهی از مشاهیر و مفاخر و افاضل استان کرمان آن‎قدر محدود است که گاه فقط به بیان نام بزرگان و احتمالاً محدود فعالیت علمی‎اشان خلاصه می‎شود. امروز از [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]]، ابوحامد فؤاد و... فقط نامی باقی است و چه بسیارند بزرگان و خبرگان و زبده‎هایی که حتی نامشان نیز باقی نمانده...». سپس با معرفی چند تن از بزرگان، به معرفی [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] پرداخته، ادامه می‎دهد: «بالاخره به چهره برتر شعر و ادب دیارمان [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] می‎رسیم که در توانایی او همین بس که خواجه بزرگوار، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ شیراز]] فرماید:
ناشر اثر در مقدمه کتاب با اشاره به بی‎مهری در معرفی آثار و اندیشه‎های مشاهیر و مفاخر کرمان می‌نویسد: «کرمان علی‎رغم آن‎همه غنای معنوی و ارزش‎های وسیع مادی و قدمت تاریخی، مع‎الاسف ناشناخته و مهجور مانده و صد البته تاوان سنگینی را از این بابت پرداخته است. چه امکانات وسیع مادی و اندیشه‎های منور و روشنی که مستور بودند و بلااستفاده ماندند و سرانجام در خاک شدند. طبیعی است موقعیت‎هایی این‎چنین، ارزش‎ها را به هدر داده و شکوفایی استعدادها را مانع می‎شود. جای بسی تأسف است که علم و آگاهی از مشاهیر و مفاخر و افاضل استان کرمان آن‎قدر محدود است که گاه فقط به بیان نام بزرگان و احتمالاً محدود فعالیت علمی‎اشان خلاصه می‎شود. امروز از [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]]، ابوحامد فؤاد و... فقط نامی باقی است و چه بسیارند بزرگان و خبرگان و زبده‎هایی که حتی نامشان نیز باقی نمانده...». سپس با معرفی چند تن از بزرگان، به معرفی [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] پرداخته، ادامه می‌دهد: «بالاخره به چهره برتر شعر و ادب دیارمان [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] می‎رسیم که در توانایی او همین بس که خواجه بزرگوار، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ شیراز]] فرماید:


{{شعر}}
{{شعر}}
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش