حیاة الأنبياء صلوات‌الله‌علیهم بعد وفاتهم: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎د' به 'ی‌د'
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎د' به 'ی‌د')
خط ۴۰: خط ۴۰:
در رابطه با حیات انبیا پس از مرگشان احادیث صریحی وارد شده که شکی در صحتشان نیست. [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] این نوشتار کم‎حجم را –همان‎طور که شیوه او در نگارش آثاری موضوعی در مسائل مهم است- به این موضوع اختصاص داده که مشتمل بر یافته‎های او از احادیث و آثار در موضوع مورد بحث است. در واقع زندگی انبیا در قبور و پس از مرگ از مسلماتی است که اهل سنت و جماعت به جهت ورود ادله به آن معتقدند<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>‏.
در رابطه با حیات انبیا پس از مرگشان احادیث صریحی وارد شده که شکی در صحتشان نیست. [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] این نوشتار کم‎حجم را –همان‎طور که شیوه او در نگارش آثاری موضوعی در مسائل مهم است- به این موضوع اختصاص داده که مشتمل بر یافته‎های او از احادیث و آثار در موضوع مورد بحث است. در واقع زندگی انبیا در قبور و پس از مرگ از مسلماتی است که اهل سنت و جماعت به جهت ورود ادله به آن معتقدند<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>‏.


در این‎که انبیای الهی پس از مرگ نیز دارای حیات هستند، مطلبی معلوم و ثابت شده است و در آن تردیدی نیست<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/90991/150 ر.ک: نکویی سامانی، مهدی، ص151-150]</ref>‏؛ اما این سؤال مطرح است که حیات انبیا پس از مرگ، حیات برزخی ویژه‎ای است که با زندگی مأنوس در دنیا تفاوت دارد یا زندگی حقیقی مانند زندگی دنیاست و تفاوتی ندارد. محقق اثر در بخشی از مقدمه به بررسی این موضوع پرداخته و مستندات مختلفی را از روایات و آیات ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص35-32</ref>‏. وی سپس این مستندات را دلیلی بر حیات انبیا در قبورشان مانند زندگی حقیقی در دنیا نمی‎داند، چراکه همه لوازم از اعمال و تکلیف و عبادت و نطق و غیر آن را اقتضا می‌کند و چون حقیقت این حیات دنیوی با انتفای لوازمش و با انتقال از این زندگی دنیوی حقیقی به آن زندگی برزخی، منتفی است و این حیات برزخی موضوعی مخفی است که خداوند از آن خبر داده و حقیقت و کنه آن را نمی‎دانیم، بنابراین واجب است که به حیات انبیا بر این اساس ایمان داشته و به تفاوتش با زندگی دنیا یقین داشته باشیم<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>‏.
در این‎که انبیای الهی پس از مرگ نیز دارای حیات هستند، مطلبی معلوم و ثابت شده است و در آن تردیدی نیست<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/90991/150 ر.ک: نکویی سامانی، مهدی، ص151-150]</ref>‏؛ اما این سؤال مطرح است که حیات انبیا پس از مرگ، حیات برزخی ویژه‎ای است که با زندگی مأنوس در دنیا تفاوت دارد یا زندگی حقیقی مانند زندگی دنیاست و تفاوتی ندارد. محقق اثر در بخشی از مقدمه به بررسی این موضوع پرداخته و مستندات مختلفی را از روایات و آیات ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص35-32</ref>‏. وی سپس این مستندات را دلیلی بر حیات انبیا در قبورشان مانند زندگی حقیقی در دنیا نمی‌داند، چراکه همه لوازم از اعمال و تکلیف و عبادت و نطق و غیر آن را اقتضا می‌کند و چون حقیقت این حیات دنیوی با انتفای لوازمش و با انتقال از این زندگی دنیوی حقیقی به آن زندگی برزخی، منتفی است و این حیات برزخی موضوعی مخفی است که خداوند از آن خبر داده و حقیقت و کنه آن را نمی‌دانیم، بنابراین واجب است که به حیات انبیا بر این اساس ایمان داشته و به تفاوتش با زندگی دنیا یقین داشته باشیم<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>‏.


کسانی که قائل به حیات انبیاء مانند حیات ایشان در دنیا شده‎اند باید ملتزم به لوازم فاسدی شوند؛ بنابراین می‎گویند که رؤیت نبی و خروجش ایشان از قبر، درحالی‎که کلام گویندگان را می‎شنود و با کسانی که بخواهد با آنحضرت مصافحه کنند همانند زنده‎ها مصافحه می‌کند. سیوطی از جمله کسانی است که در «تنوير الحلك» قائل به این سخن شده و تلاش کرده که بر این ادعای خود استدلالات واهی و حکایات رؤیاگونه بی‎ارزشی ذکر کند. مهم‎ترین دلیلی که او برای اثبات این امر به آن متوسل شده حدیثی با لفظ «من رآني في المنام فسیراني في الیقظة، و لا یتمثل بي الشیطان»؛ یعنی کسی که مرا در خواب ببیند در بیداری هم خواهد دید و شیطان نمی‎تواند به شکل من درآید. بهترین پاسخ بر این ادعای باطل، کلام شیخ سلیمان بن سحمان است: این حدیثی که مسلم در صحیحش و ابو داود در سننش روایت کرده‎اند، دلالت بر این ندارد که رسول خدا(ص) در دنیا در بیداری همانند پیش از مرگ مشاهده می‎شود. علاوه این‎که این روایت صراحت در این‎ ندارد که نبی(ص) در قبر همانند زندگی مأنوس در دنیا زنده می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص43-41</ref>‏؛ یعنی همانند زندگی دنیوی نیست که روح به بدن استوار و رفت و آمدش به‎واسطه بدن باشد و نیاز به طعام و نوشیدنی و لباس و نکاح و...داشته باشد؛ بلکه حیاتش حیات برزخی است و ارواح انبیا نیز همانند دیگر ارواح در رفیق اعلی هستند و جای استقرار ارواح در برزخ بسیار متفاوت از دنیاست<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>‏.
کسانی که قائل به حیات انبیاء مانند حیات ایشان در دنیا شده‎اند باید ملتزم به لوازم فاسدی شوند؛ بنابراین می‎گویند که رؤیت نبی و خروجش ایشان از قبر، درحالی‎که کلام گویندگان را می‎شنود و با کسانی که بخواهد با آنحضرت مصافحه کنند همانند زنده‎ها مصافحه می‌کند. سیوطی از جمله کسانی است که در «تنوير الحلك» قائل به این سخن شده و تلاش کرده که بر این ادعای خود استدلالات واهی و حکایات رؤیاگونه بی‎ارزشی ذکر کند. مهم‎ترین دلیلی که او برای اثبات این امر به آن متوسل شده حدیثی با لفظ «من رآني في المنام فسیراني في الیقظة، و لا یتمثل بي الشیطان»؛ یعنی کسی که مرا در خواب ببیند در بیداری هم خواهد دید و شیطان نمی‎تواند به شکل من درآید. بهترین پاسخ بر این ادعای باطل، کلام شیخ سلیمان بن سحمان است: این حدیثی که مسلم در صحیحش و ابو داود در سننش روایت کرده‎اند، دلالت بر این ندارد که رسول خدا(ص) در دنیا در بیداری همانند پیش از مرگ مشاهده می‎شود. علاوه این‎که این روایت صراحت در این‎ ندارد که نبی(ص) در قبر همانند زندگی مأنوس در دنیا زنده می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص43-41</ref>‏؛ یعنی همانند زندگی دنیوی نیست که روح به بدن استوار و رفت و آمدش به‎واسطه بدن باشد و نیاز به طعام و نوشیدنی و لباس و نکاح و...داشته باشد؛ بلکه حیاتش حیات برزخی است و ارواح انبیا نیز همانند دیگر ارواح در رفیق اعلی هستند و جای استقرار ارواح در برزخ بسیار متفاوت از دنیاست<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>‏.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش