دیوان افضل‌الدین بدیل بن علی نجار خاقانی شروانی: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب، مشتمل بر مقدمه‎ای در چهار بخش است که در سه بخش اول به شرح حال او و در بخش آخر به سبک شعری، آثار، مقام شاعری او و... پرداخته شده است.  

نخستین چاپ معتبر دیوان خاقانی شروانی، چاپ علی عبدالرسولی است؛ چاپی که از پس هفتاد سال هنوز اعتبار خود را حفظ کرده و مورد استفاده خاقانی‎پژوهان است. در متن عبدالرسولی، اغلاط و کاستی‎هایی دیده می‎شود. همین اغلاط و کاستی‎ها سبب شد تا زنده‎یاد سید ضیاءالدین سجادی، با اشارت و راهنمایی استاد بدیع‎الزمان فروزانفر، به تصحیح دیوان خاقانی با روشی علمی و انتقادی بپردازد. چاپ سجادی، علاوه بر بهره‎گیری از چاپ عبدالرسولی، بر اساس چهار نسخه خطی صورت گرفته، که یکی از آنها همان نسخه صادق انصاری اصفهانی است، که عبدالرسولی هم از آن بهره گرفته است. سجادی نسخه‎بدل‎ها را ذکر کرده و مقدمه‎ای مفصل نیز بر دیوان نوشته است. وجود نسخه‎بدل‎ها یکی از مهم‎ترین امتیازهای این چاپ است. ذکر نسخه‎بدل‎ها به خواننده این امکان را می‎دهد تا به قضاوت بنشیند و صحت و درجه اعتبار متن را دریابد، خود دست به گزینش بزند و ضبط صحیح را از نسخه‎بدل‎ها استخراج کند؛ امری که در بسیاری از موارد راهگشای محققان است.<ref>ر.ک: مهدوی‎فر، سعید، ص162 </ref>.

سجادی خود پس از اشاره به استفاده از نسخه‌های چهارگانه کتاب در تصحیح آن، چنین می‎نویسد: «سپس برای روشن شدن مطالب و تعبیرات و ابیات مشکل به شروح [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] نیز مراجعه و آنچه که به فهم و توضیح و اصطلاحات کمک می‌کرد در حواشی نقل شد. در اثنای مطالعه شروح دیوان خاقانی به این نکته برخوردم که اکثر شارحان توجیهات عجیب و شروح خارج از حقیقت بر ابیات او داده و چون نسخه صحیح از دیوان در دست نبود، کلمات دچار تحریف و تغییر زیاده شده و بر همان کلمات غلط و تحریف‎شده نیز شروح و توضیحات نادرست نوشته‎اند؛ درصورتی‎که با مراجعه به نسخ کهن و مضبوط و همچنین از روی خود دیوان و با توجه به تعبیرات مختلف که از یک مضمون هست و پس از آشنایی به سبک خاص و اصطلاحات مخصوص [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]، مشکلات بهتر و آسان‎تر حل می‎شود. به این جهت در ضمن تصحیح، هر جا که اشعار خود [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] برای بیان و توضیح مطلبی ممکن بود به‎کار آید در حاشیه اشاره شد. علاوه بر این به دواوین سایر شعرا و مخصوصاً گویندگان معاصر با [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] و همچنین به اکثر کتب نثر که احتمال می‎رفت مشکلی را حل کند، مراجعه و از آنها استفاده شد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه چهار</ref>.

اشعار [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] از زمان خود او نزد ارباب فضل و بلاغت و ناقدان سخن و صاحبان تذکره و تاریخ‎نویسان معروف بوده و غالباً ً از آنها به‎عنوان بهترتی اشعار در کتب خود نقل و به تناسب حال به آنها استشهاد کرده‎اند؛ به‎عنوان نمونه راحة الصدور راوندی که در سال 599ق، یعنی چهار سال بعد از مرگ [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] تألیف شده، یازده بیت از اشعار او دارد؛ یک مورد شش بیت از قصیده «طفلی و طفیل تست آدم...» که این را بیت دوم قرار داده و بیت اول را: {{شعر}}{{ب|''ای شحنه شش جهات عالم ''|2=''بر چهار دری و هشت طارم''}}{{پایان شعر}}

تعدادی از خاورشناسان معروف درباره [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] به مطالعه و تحقیق پرداخته‎ و رساله‌هایی درباره او نگاشته‎اند. خانیکوف از آن جمله است که تحقیقاتش شامل دو قسمت است: اول، تحقیق درباره زندگی و اخلاق [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] و دوم، متن و ترجمه چهار قصیده از [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]<ref>ر.ک: همان، صفحه شصت‎وشش</ref>.

{{شعر}}{{ب|''منصفان استاد دانندم که از معنی و لفظ ''|2=''شیوه تازه نه رسم باستان آورده‎ام''}}{{پایان شعر}}

{{شعر}}{{ب|''هست طریق غریب اینکه من آورده‎ام ''|2=''اهل سخن را سزد گفته من پیشوا''}}{{پایان شعر}}

و او اگرچه در بعضی موارد شعرای خراسان و سبک خراسانی را در نظر داشته، اما در ابداع ترکیبات و تشبیهات خاص و استخدام الفاظ و بیان معانی سبکی نو آورده و در نوع خود بی‎نظیر است. غالب تذکره‎نویسان نیز او را مبدع و مبتکر دانسته‎اند<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه‎ودو</ref>.  

اما آنچه که [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] را از دیگر شاعران ممتاز می‎دارد، به‎کار بردن لغات و ترکیبات خاص و ساختن تراکیب گوناگون است از لغاتی که دیگران به‎کار نبرده‎اند. بنا بر همین جهات فهم غالب اشعار [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] مبتنی بر داشتن مقدمات علمی و آشنا بودن به اصطلاحات نجوم و سایر علوم است. همین اشکال در فهم اشعار [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] او را از حدود شعرای عادی بالاتر قرار داده و گویی اشعارش برای یک طبقه خاص ساخته شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.