۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ر' به 'ی‌ر'
جز (جایگزینی متن - 'می‌پردازد' به 'می‌پردازد') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ر' به 'ی‌ر') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# فصل چهارم: هر چیزی که مقدم بر نشئه خویش نباشد، پدیدهای از پدیدهها خواهد بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35816/1/25 ر.ک: همان، صفحه بیستونه]</ref>. | # فصل چهارم: هر چیزی که مقدم بر نشئه خویش نباشد، پدیدهای از پدیدهها خواهد بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35816/1/25 ر.ک: همان، صفحه بیستونه]</ref>. | ||
نگارنده در ضمن این فصول چهارگانه، به اثبات این مطلب می‌پردازد که این عالمی که حادث بودن آن ثابت گردیده، احتیاج به یک فاعلی دارد که میباید ازلی و قدیم باشد و همچنین باقی و ابدی باشد و عدمی برای وی متصور نباشد و در وجودش محتاج به غیر نباشد و قائم به خویش باشد. در ادامه، مؤلف بحث را به این نتیجه مهم | نگارنده در ضمن این فصول چهارگانه، به اثبات این مطلب می‌پردازد که این عالمی که حادث بودن آن ثابت گردیده، احتیاج به یک فاعلی دارد که میباید ازلی و قدیم باشد و همچنین باقی و ابدی باشد و عدمی برای وی متصور نباشد و در وجودش محتاج به غیر نباشد و قائم به خویش باشد. در ادامه، مؤلف بحث را به این نتیجه مهم می‌رساند که جهان هستی حادث است و هر حادثی محتاج به محدثی است تااینکه او را از عدم به عرصه وجود آورد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35816/1/25 ر.ک: همان]</ref>. | ||
پس از اثبات خالق برای جهان هستی، این مطلب را اثبات میکند که خالق جهان که باید قادر (توانای به هر کار)، عالم (عالم به هر اتفاق)، موجود، قدیم، حی، سمیع، بصیر و مدرک باشد و همچنین حق تعالی خالی از ماهیت است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35816/1/26 ر.ک: همان، صفحه سی]</ref>. | پس از اثبات خالق برای جهان هستی، این مطلب را اثبات میکند که خالق جهان که باید قادر (توانای به هر کار)، عالم (عالم به هر اتفاق)، موجود، قدیم، حی، سمیع، بصیر و مدرک باشد و همچنین حق تعالی خالی از ماهیت است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35816/1/26 ر.ک: همان، صفحه سی]</ref>. | ||