۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ن' به 'ی‌ن'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ت' به 'ی‌ت') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ن' به 'ی‌ن') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری'''، فقیه شافعىمذهب قرن پنجم هجری است که در فقه از شاگردان امامالحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحبقدم و اهل عمل بود. از ابوالحسین عبدالغافر فارسى، ابوالحسن بن مکى، ابوالقاسم قشیرى و جماعتى دیگر روایت کرده و ابن سمعانى از وى اجازه روایت داشت. «شرح الإرشاد» امامالحرمین جوینى و «[[الغنية في الكلام]]»، در فقه شافعى از آثار او میباشد. | '''ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری'''، فقیه شافعىمذهب قرن پنجم هجری است که در فقه از شاگردان امامالحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحبقدم و اهل عمل بود. از ابوالحسین عبدالغافر فارسى، ابوالحسن بن مکى، ابوالقاسم قشیرى و جماعتى دیگر روایت کرده و ابن سمعانى از وى اجازه روایت داشت. «شرح الإرشاد» امامالحرمین جوینى و «[[الغنية في الكلام]]»، در فقه شافعى از آثار او میباشد. | ||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
«ابوالقاسم سلمان بن ناصر بن عمران انصاری»، ملقب به امامالمتکلمین، فقیه شافعى، مفسر، متکلم، زاهد و صوفى قرن پنجم هجری است. اصل وى از ارغیان، از قراى نیشابور بود. در نیشابور به دنیا آمد. علم حدیث و تصوف را در نزد ابوالقاسم قشیرى تحصیل کرد. سپس به حجاز و بغداد و شام مسافرت کرد و مشایخ آن روزگار را درک نمود. آنگاه به نیشابور بازگشت و ملازم امامالحرمین جوینى گردید. وى در فقه از شاگردان امامالحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحبقدم و اهل عمل بود<ref>ر.ک: ناتل خانلری، یوسفی هروی، ج6، ص96</ref>. | «ابوالقاسم سلمان بن ناصر بن عمران انصاری»، ملقب به امامالمتکلمین، فقیه شافعى، مفسر، متکلم، زاهد و صوفى قرن پنجم هجری است. اصل وى از ارغیان، از قراى نیشابور بود. در نیشابور به دنیا آمد. علم حدیث و تصوف را در نزد ابوالقاسم قشیرى تحصیل کرد. سپس به حجاز و بغداد و شام مسافرت کرد و مشایخ آن روزگار را درک نمود. آنگاه به نیشابور بازگشت و ملازم امامالحرمین جوینى گردید. وى در فقه از شاگردان امامالحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحبقدم و اهل عمل بود<ref>ر.ک: ناتل خانلری، یوسفی هروی، ج6، ص96</ref>. | ||