الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'آیت‎الله' به 'آیت‌الله')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۲۲: خط ۲۲:
این اجازه‎نامه در ذی‎حجه سال 1399ق صادر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/30 ر.ک: متن اجازه‎نامه، صفحه ل]</ref>.
این اجازه‎نامه در ذی‎حجه سال 1399ق صادر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/30 ر.ک: متن اجازه‎نامه، صفحه ل]</ref>.


اجازه، اصطلاحی در علوم حدیث است که بر گونه‎ای از انحاء فراگیری حدیث دلالت دارد. در اصطلاح محدثان اجازه در کنار سماع، عرض و قرائت، یکی از روش‎های دریافت حدیث شمرده شده است و با رخصت شفاهی و کتبی شیخ به راوی برای روایت احادیث مضبوط در متن یا متونی که در ثبت دارد تحقق می‎پذیرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 ر.ک: مدیر شانه‎چی، کاظم، ص596]</ref>.
اجازه، اصطلاحی در علوم حدیث است که بر گونه‌ای از انحاء فراگیری حدیث دلالت دارد. در اصطلاح محدثان اجازه در کنار سماع، عرض و قرائت، یکی از روش‎های دریافت حدیث شمرده شده است و با رخصت شفاهی و کتبی شیخ به راوی برای روایت احادیث مضبوط در متن یا متونی که در ثبت دارد تحقق می‎پذیرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 ر.ک: مدیر شانه‎چی، کاظم، ص596]</ref>.


اجازه از دیرباز در بین‎ علما‎ و دانشمندان‎ علوم مـختلف مـرسوم بـوده و اساتید فن به‎منظور بزرگداشت از مقام علمی شاگردانشان و به نشانه‎ کفایت‎ها و شایستگی‎هایی کـه در آنان وجود داشته برایشان اجازه صادر‎ می‎نمودند. در حوزه‎های‎ مختلف عـلوم اسلامی همچون تـفسیر، حـدیث، فقه، طب، ادبیات و عرفان تبادل اجازه بین اساتید و شاگردان مرسوم بوده است؛ مثلاً محدثین اجازه روایت حدیث و یا روایت کتاب‎های حدیثی را به حدیث‎پژوهان‎ اعطا‎ نموده و فقها اجازه اجتهاد و یا تصدی امور حـسبیه را بـرای لایقان این مناصب انشا می‎کردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: حافظیان بابلی، ابوالفضل، ص185]</ref>.
اجازه از دیرباز در بین‎ علما‎ و دانشمندان‎ علوم مـختلف مـرسوم بـوده و اساتید فن به‎منظور بزرگداشت از مقام علمی شاگردانشان و به نشانه‎ کفایت‎ها و شایستگی‎هایی کـه در آنان وجود داشته برایشان اجازه صادر‎ می‎نمودند. در حوزه‎های‎ مختلف عـلوم اسلامی همچون تـفسیر، حـدیث، فقه، طب، ادبیات و عرفان تبادل اجازه بین اساتید و شاگردان مرسوم بوده است؛ مثلاً محدثین اجازه روایت حدیث و یا روایت کتاب‎های حدیثی را به حدیث‎پژوهان‎ اعطا‎ نموده و فقها اجازه اجتهاد و یا تصدی امور حـسبیه را بـرای لایقان این مناصب انشا می‎کردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: حافظیان بابلی، ابوالفضل، ص185]</ref>.
خط ۲۸: خط ۲۸:
اجازات همچون اسناد و مدارک علمی و فرهنگی ارزشمند در اختیار افراد لایق و شایسته قرار‎ می‎گرفته و آثار و فواید بسیاری نیز بر آن‎ها مترتب بوده و هـست. از جـمله موجب اعتماد و اطمینان به گفته‎ها و نوشته‎های شخص مجاز می‎شود و مشتمل بر اظهارنظرهای‎ مشایخ‎ نسبت به شاگردان و اساتید خود است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: همان]</ref>.
اجازات همچون اسناد و مدارک علمی و فرهنگی ارزشمند در اختیار افراد لایق و شایسته قرار‎ می‎گرفته و آثار و فواید بسیاری نیز بر آن‎ها مترتب بوده و هـست. از جـمله موجب اعتماد و اطمینان به گفته‎ها و نوشته‎های شخص مجاز می‎شود و مشتمل بر اظهارنظرهای‎ مشایخ‎ نسبت به شاگردان و اساتید خود است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: همان]</ref>.


علمای حدیث، اجازه را یکی از مـهم‎ترین طـرق تحمل حدیث دانسته‎اند و به‎عنوان‎ پشـتوانه‎ صحت‎ و درستی نقل احادیث، به اخذ و مبادله آن همت‎ گماشته‎اند. بدین‎صورت که اساتید علم حدیث به‎طور کتبی یا شـفاهی اذن روایـت احـادیث از خود را به‎ شاگردانشان‎ اعطا می‎نمودند و مـعمولاً در ایـن اجازات نام اساتید و مشایخ‎ و تألیفات خود را می‎آوردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/186 ر.ک: همان، ص186]</ref>.
علمای حدیث، اجازه را یکی از مـهم‎ترین طـرق تحمل حدیث دانسته‌اند و به‎عنوان‎ پشـتوانه‎ صحت‎ و درستی نقل احادیث، به اخذ و مبادله آن همت‎ گماشته‌اند. بدین‎صورت که اساتید علم حدیث به‎طور کتبی یا شـفاهی اذن روایـت احـادیث از خود را به‎ شاگردانشان‎ اعطا می‎نمودند و مـعمولاً در ایـن اجازات نام اساتید و مشایخ‎ و تألیفات خود را می‎آوردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/186 ر.ک: همان، ص186]</ref>.


از فواید مهم اجازه روایت، اتصال سند اخبار به ائمه معصومین(ع) اسـت و مـعمولاً‎ اسـاتید‎ در‎ اجازه روایی، سلسله سند را به یکی از مشایخ بزرگ همچون‎ [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]]، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و یا [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] رسانده و بر او توقف می‎کنند، چون‎ طرق‎ مشایخ‎ بزرگ مـعلوم اسـت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/186 ر.ک: همان]</ref>.
از فواید مهم اجازه روایت، اتصال سند اخبار به ائمه معصومین(ع) اسـت و مـعمولاً‎ اسـاتید‎ در‎ اجازه روایی، سلسله سند را به یکی از مشایخ بزرگ همچون‎ [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]]، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و یا [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] رسانده و بر او توقف می‎کنند، چون‎ طرق‎ مشایخ‎ بزرگ مـعلوم اسـت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/186 ر.ک: همان]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش