نجاد بغدادی، احمد بن سلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

وی بسیار متواضع بود، به‎طوری‎که نزد محدثین می‎رفت درحالی‎که کفش‎هایش را در دست گرفت بود. به وی می‎گفتند چرا کفش را به پا نمی‎کنی؟ می‎گفت دوست دارم در طلب حدیث رسول خدا(ص) پابرهنه سیر کنم. وی اکثر اوقات روزه بود و عمرش را در طلب و نشر علوم حدیث و فقه وقف کرد.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>

ابواسحاق طبری درباره وی گفته: «کان النجاد یصوم الدهر و یفطر کل لیلة علی رغیف فیترک من لقمة، فإذا کان لیلة الجمعة تصدق برغیفه و التفی بتلک اللقم التی استفضلها» و همچنین ذهبی از او با عبارات: «الامام المحدث الحافظ الفقیه المفتی شیخ العراق» یاد می‎کند.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>

او برای آموختن حدیث نزد ابوداود سجستانی سفر کرد و از آخرین شاگردانش بود. همچنین نزد هلال بن علاء رقی رفت تا حدیث بیاموزد. نجاد در طلب حدیث و فقه عنایت تامه داشت تا جایی که امام در فقه و رأس در روایت شد.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref> وی روزهای جمعه در مسجد منصور دو درس داشت یکی قبل از نماز و دیگری پس‎ازآن که یکی برای فتوای در فقه بر مذهب احمد بن حنبل بود و دیگری برای املای حدیث. وقتی وی املای حدیث می‎کرد، جمعیت آن‎قدر زیاد می‎شد که تا درهای مسجد نیز می‎رسید و راه عبور و مرور بسته می‎شد.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>