۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
فصل اول، در اشاره به معنای لغوی و عرفی شیعه و بشارت به این میباشد که این نام، همچنانکه خداوند آن را در کتاب خود ذکر نموده، شریف بوده و آن را درباره خلیل خویش، در آیه شریفه 83 سوره صافات: '''و إن من شيعته لأبراهيم'''، بهکار برده است. | فصل اول، در اشاره به معنای لغوی و عرفی شیعه و بشارت به این میباشد که این نام، همچنانکه خداوند آن را در کتاب خود ذکر نموده، شریف بوده و آن را درباره خلیل خویش، در آیه شریفه 83 سوره صافات: '''و إن من شيعته لأبراهيم'''، بهکار برده است. | ||
فصل دوم، پیرامون اختلاف مراتب شیعه و بشارت به این میباشد که آنچه که در بیان فضایل ایشان وارد شده، عمومیت داشته و شامل تمامی آنها | فصل دوم، پیرامون اختلاف مراتب شیعه و بشارت به این میباشد که آنچه که در بیان فضایل ایشان وارد شده، عمومیت داشته و شامل تمامی آنها می‌شود. | ||
فصل سوم، در اشاره به برخی از روایات واردشده پیرامون فضایل شیعه و بشارت به اجر و جایگاهی که نزد خداوند و پیامبر(ص) و خاندان او دارند، میباشد. | فصل سوم، در اشاره به برخی از روایات واردشده پیرامون فضایل شیعه و بشارت به اجر و جایگاهی که نزد خداوند و پیامبر(ص) و خاندان او دارند، میباشد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
نویسنده در فصل چهارم، به بیان این بشارت پرداخته است که شیعه اگر در رختخواب هم بمیرد، شهید است. | نویسنده در فصل چهارم، به بیان این بشارت پرداخته است که شیعه اگر در رختخواب هم بمیرد، شهید است. | ||
فصل پنجم، در اشاره به این بشارت است که فقط طاعات شیعه قبول است و در فصل ششم، به فوائد حب آلمحمد(ص) و ثمرات آن و اینکه این حب و شرایط و فواید آن، حاصل | فصل پنجم، در اشاره به این بشارت است که فقط طاعات شیعه قبول است و در فصل ششم، به فوائد حب آلمحمد(ص) و ثمرات آن و اینکه این حب و شرایط و فواید آن، حاصل نمی‌شود، مگر بهواسطه شیعه بودن. | ||
در فصل هفتم، به بیان این نکته پرداخته شده است که اقرار به شهادتین فقط از شیعه قبول است و اینکه بدین واسطه، کفر مخالفین شیعه لازم میآید و در آخرین فصل، ولایت خاندان عصمت و طهارت(ع)، افضل از جمیع ارکان اسلام دانسته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34680/1/55 متن کتاب، ص55-56]</ref>. | در فصل هفتم، به بیان این نکته پرداخته شده است که اقرار به شهادتین فقط از شیعه قبول است و اینکه بدین واسطه، کفر مخالفین شیعه لازم میآید و در آخرین فصل، ولایت خاندان عصمت و طهارت(ع)، افضل از جمیع ارکان اسلام دانسته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34680/1/55 متن کتاب، ص55-56]</ref>. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
===هداية الفؤاد إلی نبذ من أحوال المعاد=== | ===هداية الفؤاد إلی نبذ من أحوال المعاد=== | ||
مقالهای است درباره اینکه آیا غیر از خدا، بقیه موجودات فانی | مقالهای است درباره اینکه آیا غیر از خدا، بقیه موجودات فانی می‌شوند یا نه و آیا چیزی با خداوند باقی میماند یا نه<ref>[http://nbo.ir/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D9%85%D9%84%D8%A7-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%AC%D9%88%DB%8C%DB%8C__a-180.aspx همان]</ref>. | ||
نویسنده در این رساله که متعرض برخی از مشکلات مباحث معاد شده است، به سبک متأخران از حکمای قبل از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]، بحث کرده و خیلی با احتیاط مشی نموده که بهانه به دست ماجراجویان ندهد و آنان را در آن عصر مصیبتبار تحریک ننماید. این رساله، از نفایس آثار علمی بشمار میرود و در برخی از مباحث آن میتوان مناقشه نمود و بعضی از مباحث ناقص و محتاج به بیانی مفصلتر است، مثل مباحث عالم مثال و بیان وجوه فرق بین نزولی و صعودی مثال. مهمتر از همه، مبحث فنای خلایق در قیامت کبری و تحقیق در نحوه خطابات الهیه در قیامت صغری و کبری<ref>ر.ک: آشتیانی، سید جلالالدین، ج4، ص225-226</ref>. | نویسنده در این رساله که متعرض برخی از مشکلات مباحث معاد شده است، به سبک متأخران از حکمای قبل از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]، بحث کرده و خیلی با احتیاط مشی نموده که بهانه به دست ماجراجویان ندهد و آنان را در آن عصر مصیبتبار تحریک ننماید. این رساله، از نفایس آثار علمی بشمار میرود و در برخی از مباحث آن میتوان مناقشه نمود و بعضی از مباحث ناقص و محتاج به بیانی مفصلتر است، مثل مباحث عالم مثال و بیان وجوه فرق بین نزولی و صعودی مثال. مهمتر از همه، مبحث فنای خلایق در قیامت کبری و تحقیق در نحوه خطابات الهیه در قیامت صغری و کبری<ref>ر.ک: آشتیانی، سید جلالالدین، ج4، ص225-226</ref>. | ||