۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ترجمه تاریخ و جغرافیای هندوستان، پرتغال و جزایر بریتانیا (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۱۹
، ۲۱ اوت ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'اي ' به 'ای ') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ش' به 'ی‌ش') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در اولین رساله کتاب، تاریخ هندوستان و چگونگی استعمار این کشور توسط استعمار انگلیس از منابع مکتوب گردآوری شده و البته موضوعات پراکنده دیگری نیز در ضمن مطالب مطرحشده هست: «اگرچه از این کتاب مقصود اصلی، افتادن هندوستان به چنگ دولت | در اولین رساله کتاب، تاریخ هندوستان و چگونگی استعمار این کشور توسط استعمار انگلیس از منابع مکتوب گردآوری شده و البته موضوعات پراکنده دیگری نیز در ضمن مطالب مطرحشده هست: «اگرچه از این کتاب مقصود اصلی، افتادن هندوستان به چنگ دولت قوی‌شوکت انگلیس و چگونه از دست مسلمانان خارج شدن است، در آن مقصد بهقدری که مقصود به دست بیاید کوشیدهام و از هرجا و از کنار و گوشه هرچه به چنگ آوردهایم و اطمینانی در صدق آن مطلب داشتهایم، نگاشتهایم. خود واضح است کتابی در این باب مخصوص نوشته نشده است. افتخار این مطلب به این عبدجانی علیمحمد اصفهانی است که حسبالامر حضرت مستطاب اقدس والا روحنا فداه به رشته تحریر درآوردم»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2</ref>. | ||
در بخشی از این مقاله در رابطه با تاریخ تشیع در هندوستان میخوانیم: «قطعه دکن دارای چهار سلطنت عظیمه بوده است که سه نفر از آنها مسلم و از طبقه شیعه بودهاند؛ قبل از آنکه در ایران رواجی بگیرد بهواسطه شاه اسماعیل، در دکن رواج کاملی داشت. ابتدای دین شیعه از سلطان احمد ولی که از سلسله بهمنیه و اولاد حسن کانکو بود در دکن رواج گرفت. محمد قطب شاه و سلاطین نظامیه شاهیه به این مذهب بوده و علوی تمام داشتند و...»<ref>ر.ک: همان، ص40-39</ref>. | در بخشی از این مقاله در رابطه با تاریخ تشیع در هندوستان میخوانیم: «قطعه دکن دارای چهار سلطنت عظیمه بوده است که سه نفر از آنها مسلم و از طبقه شیعه بودهاند؛ قبل از آنکه در ایران رواجی بگیرد بهواسطه شاه اسماعیل، در دکن رواج کاملی داشت. ابتدای دین شیعه از سلطان احمد ولی که از سلسله بهمنیه و اولاد حسن کانکو بود در دکن رواج گرفت. محمد قطب شاه و سلاطین نظامیه شاهیه به این مذهب بوده و علوی تمام داشتند و...»<ref>ر.ک: همان، ص40-39</ref>. | ||