۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می‌پ' به 'می‌پ'
جز (جایگزینی متن - 'می‌ک' به 'می‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'می‌پ' به 'می‌پ') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''مفسران شیعه'''، اثر [[شفیعی، محمد|محمد شفیعی]]، کتابی است یک جلدی به زبان فارسی با موضوع علوم قرآنی و تاریخ تشیع. نویسنده در این کتاب به بیان مباحث مربوط به قرآن با نگرش به تاریخ تشیع | '''مفسران شیعه'''، اثر [[شفیعی، محمد|محمد شفیعی]]، کتابی است یک جلدی به زبان فارسی با موضوع علوم قرآنی و تاریخ تشیع. نویسنده در این کتاب به بیان مباحث مربوط به قرآن با نگرش به تاریخ تشیع می‌پردازد و در فصل پایانی اثر، نام تفاسیر و مفسران شیعه را با توضیحی مختصر بهترتیب قرن (تا قرن چهاردهم هجری) ذکر مینماید. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در مقدمه کتاب، به نحوه آشنایی خودش با قرآن از دوران کودکی تا زمان پختگی | نویسنده در مقدمه کتاب، به نحوه آشنایی خودش با قرآن از دوران کودکی تا زمان پختگی می‌پردازد. وی مینویسد: «شبهاى ماه مبارک رمضان بود که به فرمان پدر به سرپرستى برادر بزرگترم در جلسه قرائت قرآن مسجد محله شرکت می‌کردم. سخن از کلام خدا بود و صداى قاریانى که با احاطه به دانش تجوید، به کار تلاوت کتاب آسمانى مشغول بودند. معلم قرائت مسجد محله که پیرمرد نورانى و روشندلى بود، به کودکان مکتب خود حروف «یرملون» را میآموخت و نحوه «ادغام» کلمات را یاد میداد. گوش من از خردسالى با روایت «حفص» و قرائت «عاصم» آشنا شد و اختلاف نظر قراء سبعه یک ماه تمام و پس از آن سالیان دراز مورد بحث و گفتگو بود. | ||
آن روزگار از قرآن صداى رساى قارى را میشناختم و راز بههم پیوستن حروفى را که «اخفاء» و «اظهار» و «ادغام» میآفرینند و حروف «غنه» که به اصطلاح معلم قرائت در«خیشوم» مىپیچید؛ همین و همین و دیگر هیچ. | آن روزگار از قرآن صداى رساى قارى را میشناختم و راز بههم پیوستن حروفى را که «اخفاء» و «اظهار» و «ادغام» میآفرینند و حروف «غنه» که به اصطلاح معلم قرائت در«خیشوم» مىپیچید؛ همین و همین و دیگر هیچ. | ||