غروی تبریزی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

|data-type='authorCode'|AUTHORCODE9244AUTHORCODE

«آيت‌الله حاج شيخ ميرزا على غروى تبريزى»، در سال 1349ق / 1309ش، در شهر تبريز ديده به جهان گشود.

 

خانواده‌اش در تبريز، گران‌مايه و پرآوازه بودند و تجارت آن شهر را در اختيار داشتند. پدر گرامى ايشان، حاج اسدالله فرزند حسن، بازرگان بزرگ و نامدار تبريز بود كه در بادكوبه قفقاز و تبريز داراى دفتر تجارى بود، اما با آغاز جنبش بلشويكى در آن نواحى، دفتر تجارى و ديگر املاك و دارايى‌اش را در قفقاز رها كرد و به تبريز آمد.

# سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى؛

# سيد حسين بروجردى؛

# شيخ عباس‌على شاهرودى.

# سيد احمد خوانسارى.

# التنقيح في شرح العروة الوثقى، شامل تقريرات فقهى آيت‌الله خويى؛

# الفتاوى المستنبطة (رساله‌اى است در عبادات و معاملات براى عمل مقلدين)؛

# موجز الفتاوى المستنبطة؛

# مناسك حج.

# دوره كامل اصول از بحث آيت‌الله شيخ حسين حلى؛

# دوره كامل اصول از بحث آيت‌الله ميرزا محمدباقر زنجانى؛

# شرح استدلالى بر مكاسب؛

# حاشيه بر كفايه آخوند خراسانى؛

# رساله‌اى در قاعده طهارت؛

# رساله‌اى در قاعده تجاوز؛

# شيخ على مروجى، استاد بحث خارج حوزه علميه قم؛

ايشان همان طور كه در بازدهى علمى و تدريس ممتاز بود، در شيوه سلوك گران‌مايه خود نيز بى‌همتا و نمونه بود. روزانه بيست ساعت در امور تدريس، مطالعه، تأليف و پژوهش سپرى مى‌نمود و از نظر ورع و التزام به آداب و مستحبات دينى و دقت و امانت در نگهدارى و هزينه حقوق شرعيه، زبانزد همگان بود، به‌طورى كه آيت‌الله كوه‌كمره‌اى در باره ايشان فرمودند: «آرزو دارم كه همه حقوق شرعيه را در خانه‌اى گرد آورم و كليدش را به دست اين شيخ بسپارم».

جريان شهادت ايشان، به نقل از يكى از نزديكان، به شرح زير مى‌باشد:

«عصر پنج‌شنبه 23 صفر [1419ق / 1377ش]، قرار بود كه به زيارت سيدالشهداء مشرف شود.

دختر بزرگش آمد و گفت: آقا من از شما خواهش مى‌كنم كه زيارت نرويد؛ چون قلب من گواهى بد مى‌دهد و حالم طور ديگرى است. هرچه دخترش اصرار كرد كه به زيارت نرود و فقط اين هفته از زيارت صرف نظر كند، فايده‌اى نداشت و شهيد غروى فرمود: «من نمى‌خواهم حتى براى يك هفته هم كه شده، زيارت تعطيل شود». لذا به زيارت سيدالشهداء(ع) رفت. وقتى ايشان زيارت مى‌كند، موقع برگشتن، سنگ‌هايى را بر سر راه مى‌بينند. وقتى راننده به خاكى مى‌زند، مجبور مى‌شود سرعت را كم كند كه ناگهان عده‌اى كه پشت تپه‌ها كمين كرده بودند، ماشين را به رگبار مى‌بندند و ايشان را به شهادت مى‌رسانند. پيكر مطهر ايشان را در وادى السلام نجف دفن كردند.