مصباح الزائر: تفاوت میان نسخه‌ها

دعا و زیارت در مکتب اسلام و به‎ویژه تشیع، در تربیت انسان و عرضه ناب‎ترین تعالیم زندگی‎ساز، از جایگاهی بلند و اهمیتی شگرف، برخوردار است. دعا شامل والاترین و استوارترین مسائل الهی است و محتوای دعاهای مأثور، غالباً  تفسیری است از جهان‎بینی اسلام و تکلیف اجتماعی - سیاسی انسان مؤمن و بالاخره، دستورالعملی برای «شدن» در تمام ابعاد و زیارت، بار یافتن انسان است بر مزار انسان‎های والا و شیدای حق و بهره گرفتن از تربت پاکانی که زندگی را یکسره به کرامت و عزت سپری کرده‎اند و مآلا چگونه زیستن و چگونه رفتن را آموختند<ref>ر.ک: مهدوی‎راد، محمدعلی، ص106</ref>.

محتوای زیارت‎نامه‎های مأثور، آمیخته است به هیجان‎بارترین، تنبه‎آفرین‎ترین و بیدارگرترین تعالیم که در قالب جمله‎های خطابی، به قله‎سانان تاریخ خوانده می‌شود و به‎راستی این دو تعلیم ناب انسان‎ساز، در مکتب تشیع، چه جلوه‎ای عظیم و شگفت‎آور، دارد. عالمان، محدثان، فقیهان و اندیشوران بر این نصوص مواظبت می‎کردند و زندگی را با این زمزمه‎ها مشغول می‎داشتند و با ملکوت نجوا می‎کردند و عالمان و محدثان این مجموعه‎ها را به‎عنوان میراثی گران‎قدر فراهم می‎آوردند و به نسل‎ها و عصرها می‎سپردند و اثر حاضر، از جمله بهترین این مجموعه‎ها می‎باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.

پیرامون اعتبار و صحت کتاب حاضر، توجه به این نکته حائز اهمیت است که وقتى به روایات و زیارات آن توجه مى‎کنیم و به کتاب‎هاى علماى گذشته که قبل از نویسنده آن بوده‎اند مى‎نگریم، مى‎بینیم بسیارى از آن روایات و زیارات، در کتاب‎هاى بزرگانى مانند [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|ابن قولویه]] و دیگران آمده است.

تحقیق و تحصیح کتاب، از روی سه نسخه خطی صورت گرفته و محققان افزون بر مقابله نسخه‎ها و ضبط اختلافات، تمام روایات و زیارات را از منابع و مصادر کهن، استخراج نموده و پس از ضبط دقیق واژه‎ها و اعراب‎گذاری لازم، با توضیحاتی از واژه‎های دشواریاب، کتاب را عرضه نموده‎اند<ref>ر.ک: مهدوی‎راد، محمدعلی، ص106</ref>.