۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محيى الدين' به 'محیی‌الدين'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'محيى الدين' به 'محیی‌الدين') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| تعداد جلد =4 | | تعداد جلد =4 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11035 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11035 | ||
| کتابخوان همراه نور =01388 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۴: | ||
'''احكام القرآن''' تأليف [[ابوبكر محمد بن عبدالله]] معروف به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، از علما و دانشمندان اسلامى قرن پنجم و ششم هجرى است كه توسط على‌محمد البجاوى مورد تحقيق قرار گرفته است. | '''احكام القرآن''' تأليف [[ابوبكر محمد بن عبدالله]] معروف به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، از علما و دانشمندان اسلامى قرن پنجم و ششم هجرى است كه توسط على‌محمد البجاوى مورد تحقيق قرار گرفته است. | ||
نویسنده غير از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] عارف شهير است؛ زيرا مؤلف از دانشمندان شرقى ولى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] عارف از دانشمندان غربى به حساب مى‌آيد. به همین منظور برای رفع اشتباه مؤلف را ابن العربى با الف‌ولام ولى | نویسنده غير از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] عارف شهير است؛ زيرا مؤلف از دانشمندان شرقى ولى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] عارف از دانشمندان غربى به حساب مى‌آيد. به همین منظور برای رفع اشتباه مؤلف را ابن العربى با الف‌ولام ولى محیی‌الدين را [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بدون الف‌ولام مى‌نویسند. | ||
مؤلف در این کتاب به بررسى آيات دربردارنده احكام پرداخته است. وى برای این هدف ابتدا آيه مورد نظر را مطرح، آنگاه آن را از جهات مختلف بررسى مى‌كند. از جمله كلمات مشكل آن را توضيح داده، ديدگاه‌هاى علما را درباره آن بيان و در پایان حكم مورد نظر را استخراج مى‌كند و اگر درباره آيه، رواياتى وجود داشته باشد به عنوان مؤيد متذكر مى‌شود و در حقيقت با این روش مى‌خواهد بيان كند كه احكام شرع تماماً از آيات قرآن گرفته شده است. | مؤلف در این کتاب به بررسى آيات دربردارنده احكام پرداخته است. وى برای این هدف ابتدا آيه مورد نظر را مطرح، آنگاه آن را از جهات مختلف بررسى مى‌كند. از جمله كلمات مشكل آن را توضيح داده، ديدگاه‌هاى علما را درباره آن بيان و در پایان حكم مورد نظر را استخراج مى‌كند و اگر درباره آيه، رواياتى وجود داشته باشد به عنوان مؤيد متذكر مى‌شود و در حقيقت با این روش مى‌خواهد بيان كند كه احكام شرع تماماً از آيات قرآن گرفته شده است. | ||