علوی حسنی، محمد بن‌ علی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوعبدالله، محمد بن علی بن حسن بن عبدالرحمن بن قاسم بن محمد بطحائی بن قاسم بن حسن بن زاید بن حسن سبط علوی حسنی کوفی به گزارش ابن نرسی، او در رجب 368ق به دنیا آمد است. ايشان معروف به علم حدیث است. برخی وی را به «مسند الکوفة» ملقب کرده‌اند. وی به علم و صلاح وصف شده است.<ref>ر.ک: طریحی، محمد سعید، ص8</ref> از جمله دیگر لقب‌هایش «علامه» است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>

[[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن‌جوزی]] درباره او می‌نویسد: علوی، عارف به حدیث و شخصی صالح بود که در بیت‌المقدس و حلب و دمشق و رمله استماع حدیث کرد. سپس به بغداد رفت و از برمکی، جوهری، تنوخی، طبری، عشاری و دیگران استماع کرد.<ref>ر.ک: همان</ref>

شهرتش به لقب علامه، به خاطر کثرت علمش و تنوع فنونش. این لقب را نیز جز او کس دیگری در کوفه به دست نیاورده است.<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>

# محمد بن عبدالله بن حسین ابوعبدالله جعفی قاضی متوفی 402ق.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>

# محمد بن یحیای ثقفی.<ref>ر.ک: همان، ص13-15</ref>

ايشان در ربیع‌الاول سال 445ق در کوفه از دنیا رفت.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>

# فضل الكوفة و فضل أهلها.<ref>ر.ک: همان، ص15-19</ref>

طریحی، محمد سعید، فضل الکوفة و فضل أهلها، تألیف محمد بن‌ علی علوی حسنی‌، چاپ سوم، امانة مسجد الکوفه و المزارات الملحقة به، عراق، 2009م.

[[رده:قربانی-باقی زاده]]